Kronik aşil tendinopatisi, kısıtlanmış fonksiyon, sertlik, ağrı ve hassasiyet ile karakterize ve genellikle koşucularda görülen bir aşırı kullanım durumudur.

Eksentrik egzersizler, neovaskülarizasyonun ve tendon kalınlaşmasının azaltılması, tendonun doğru hücre dizilimi sağlanarak yapılaşması ile ilişkilidir ve kronik aşil tendinopatisi olan hastalarda kullanıldığında gelişme sağlandığı gösterilmiştir.

Manuel terapi yaklaşımlarının, lateral epikondilit gibi durumlarda kullanıldığında iyi sonuçlar verdiğini gösteren çalışmalar olmasına rağmen, aşil tendinopatisinin tedavisinde kullanımı ile ilgili çalışma yapılmamıştır. Eklem mobilizasyonları, nosiseptif refleksin azaltılmasında etkilidir.

Aşil tendinopatisi gelişmesinde limitli dorsifleksiyon açısının risk faktörü olabilir. Bu yüzden ayak bileği mobilitesi arttırılması için mobilizasyon teknikleri kullanılan koşucularda aşil tendonunun aşırı kullanımının azaltılabileceği ilişkilendirilmiştir.

Yapılan bir çalışma,3 kronik aşil tendinopatisi olan hasta ile yürütülmüştür. Koşma ile artan ve dinlenme, buz tedavisi ve gastrokinemius germeleri ile azalan ağrılar tarif etmişlerdir.

Fizyoterapist tarafından yapılan ilk değerlendirmeye göre, plantar fleksör mekanizmasında disfonksiyon, gastrokinemius kısalması, subtalar ve talocrual eklem hipomobilitesi gözlenmiştir.

Değerlendirmeler sonucunda 12 haftalık, eksentrik egzersiler – Alfredson egzersizleri, günde 2 defa, 3 set halinde ve 15 tekrarlı verilmiştir. Gastrokinemius germeleri, günde 3 defa, 3 set ve her biri 30 sn tekrarlı eklenmiştir.

1. Hastanın hafif hareket kısıtlılığı olduğu ama düşük basınçlı ağrı eşiği olduğu görülmüitür. Bu yüzden yüksek hızda, düşük genlikte trust manipülasyon tekniği talocrual ekleme uygulanmıştır.

2. ve 3. Hastalarda daha çok eklem kısıtlılığı olduğu ama daha az irritasyon olduğu gözlenmiştir. Grade 3+ anterior- posterior talocrual eklem mobilizasyonu ve subtalar ekleme grade 3 + lateral gliding uygulanmıştır. Bu uygulamalar ortalama 4 dk eklemde rahatlama hissedilene kadar yapılmıştır.

Hastalardan uygulamadan hemen sonra alınan geri bildirim ve ölçümlerle ağrılarının hafiflediği ve daha rahat eklem hareket hisleri olduğu bildirilmiştir.

12 haftalık egzentrik egzersiz programları sonucunda yapılan ölçümlerde, VAS ağrı skalasına göre istirahat ve egzersiz sırasında ağrılarının kalmadığı, dorsifleksiyon açılarının arttığı, eklem mobilitelerinin arttığı, basınçlı ağrı eşiklerinin arttığı, parmak ucuna yükselme sayılarının arttığı ve ağrısız olduğu ve VISA-A skorlarının yükseldiği değerlendirilmiştir.

Sonuç olarak, manuel terapi yaklaşımlarının aşil tendinopatisi tedavisinde uygulanması sonucu, hemen yapılan ölçümlerde, hastaların değerlendirme sonuçlarının geliştiği gözlenmiştir.