Normal solunum mekaniği ile nefes almanın kas-iskelet sisteminde güçlü bir rolü vardır. Solunum mekaniği hem duruş hem de omurga stabilizasyonunda anahtar rol oynar. Solunum mekaniği, hem normal duruş hem de omurga stabilizasyonu için sağlam olmalıdır. Solunumun temel kasları arasında dinamik bir etkileşim vardır.Birindeki işlev bozukluğu, diğerinde işlev bozukluğuna yol açabilir. Solunum sırasında, diğer kasların hareket etmesi ve kaburgaları yukarı veya aşağı hareket ettirmesi için stabilize servikal ve torasik omurgaya ihtiyaç vardır. Kararsızlık durumunda, göğüs kafesi, yetersiz solunum fonksiyon bozukluğuna yol açan, kasların kuvvet uzunluğu eğrisine dayalı uyarlanmış kasılma modelleri nedeniyle diyafram, interkostal veya abdominal gibi tüm kasları etkileyen mekanik değişiklikler gösterebilir. 

Kanıtlar, boyun ağrısı ile akciğer fonksiyonu arasında bir ilişki olduğunu göstermektedir. Çalışmalar, asemptomatik hastalara kıyasla kronik boyun ağrılı maksimum inspiratuar ve ekspiratuar basınçlarda önemli bir fark bulmuştur. Kronik boyun ağrısı olan hastalarda solunum hacimleri daha düşüktür. Kas kuvveti ve dayanıklılığı, servikal hareket açıklığı ve düşük Pco2'nin de azalmış göğüs genişlemesi ve boyun ağrısı ile önemli ölçüde ilişkili olduğu bulunmuştur. Solunum eğitiminin, bazı servikal kas-iskelet ve solunum yetmezliğini iyileştirmede etkili olduğu bulunmuştur.

Torasik omurga ve birbirine bağlı kaslar, normal inspirasyon ve ekspirasyondan sorumludur. Nefes almak zorlaştığında veya değiştiğinde, vücut servikal aksesuar kasları aktifleşerek bunu telafi eder:

Scalenes

Sternokleidomastoid

Trapezius

Skalenler, akciğer hacmindeki artış çok küçük olsa bile, solunumun inspiratuar fazı sırasında her zaman aktiftir. Sternokleidomastoidler istirahat solunumu sırasında aktif değildir ancak güçlü inspiratuar çabalara katılırlar.

Solunum paterni probleminin semptomları karmaşık, değişken olabilir ve vücuttan çoklu sistemik reaksiyonları içerebilir. Nefes darlığı, özellikle altta yatan başka herhangi bir patoloji dışlandığında, SPB'nin ana semptomlarından biridir. Hasta tatmin edici derin nefes alamıyorsa, göğüs sıkışmışsa, esniyor veya öksürüyorsa ve boğazını temizlemiyorsa solunum paterni bozuk olabilir. Bir BPD'nin belirti ve semptomları arasında kalp çarpıntısı, göğüs ağrısı, taşikardi, yalancı anjina ve bir EKG'deki değişiklikler yer alabilir. Solunum kaslarında atrofi ve güçsüzlük, aksesuar kasların hipertrofisi, veya ağızdan nefes alma gibi fizyolojik belirtiler de bir SPB'nin göstergesi olabilir. Belirtiler şunları da içerebilir:

Nörolojik- Baş dönmesi,bayılma,uyuşma ve karıncalanma (yüz ve ekstremiteler), bulanık görme,baş ağrısı,gerçeklikten kopma, bulanık,konsantrasyon eksikliği,zayıf hafıza

Gastrointestinal- Disfaji,mide ekşimesi,epigastrik ağrı, reflü,geğirme,şişkinlik,hava yutma

Kas- Kas krampları,ağrı ve sızılar,titreme, istemsiz kasılmalar,çene klemplenmesi

Psikolojik- Anksiyete,panik atak,fobiler,depresyon,gerginlik

Sistemik- Genel 

Solunum düzeni problemi ile boyun ağrısı arasında ayrım yapmak önemlidir:Servikal boyun ağrısı (CNP) olan hastaların, sağlıklı hastalara kıyasla global ve lokal servikoskapulotorasik kaslarının güç ve dayanıklılık performansında önemli eksiklikleri olduğu bulunmuştur. Bu kasların işlev bozukluğunun solunum bozukluğuna yol açtığı yapılan araştırmalarda belirtilmiştir. Psikolojik durumlar (örn. anksiyete, depresyon) ayrıca hastaların ağrı, solunum ve servikal işlev bozukluğu deneyimlerine önemli katkılar gösterir. Klinisyenlere, etkili tedavileri uygun şekilde seçmek ve uygulamak için değerlendirme sırasında kronik boyun ağrısı olan hastaların solunum fonksiyonlarını ve psikososyal durumlarını dikkate almaları tavsiye edilir.

Hastayı solunumun bozukluğundan haberdar etmek.

Çene, üst göğüs, omuzlar ve boynun gevşemesini öğretin/teşvik edin (Aksesuar Kasları).

Burun-karın/diyafram solunum tekniğini kullanmak için solunum modelini yeniden eğitin.

Normal nefes alma hızları ve ritimleri hakkında eğitim ve tavsiye -hem dinlenme sırasında hem de konuşma/aktivite sırasında.

Nefes almak için genellikle üst göğüs veya aksesuar kaslarını kullanan hastalarda bilateral diyafragma ekskürsiyonu eksikliğini teşhis etmek için kullanılabilir. Bu test bir hastaya öğretilebilir ve bir tedavi programının bir parçası olarak tekrarlanabilir, ancak aynı zamanda kas yeniden eğitim sürecini izlemek için de kullanılabilir.

Egzersiz, kaslara giden oksijeni artırmak ve karbondioksiti gidermek için birlikte çalışan vücudun kardiyovasküler ve solunum sistemlerine bağlıdır. Solunum düzeni problemleri olan hastalarda egzersiz yapmak diyafragmatik solunumu teşvik etmeye yardımcı olabilir. Apikal solunum ve hiperventilasyon, toplam oksijen tüketiminin% 30'una kadarını kullanabilirken, istirahatte nefes almak% 2 kadar azını kullanır. Bu nedenle, bir tedavi programını değerlendirirken BPD ile ilişkili yorgunluk belirtilerinin farkında olmak önemlidir. Egzersiz sırasında hastaları adım adım kendi vücutlarının kardiyovasküler adaptasyonlarına (artan kalp atış hızı, artan tidal hacimler, nefes darlığı hissi) tanıtma sürecinden geçirmek, özellikle anksiyete veya panik sorunu yaşayan hastalar için yararlı bir başlangıç ​​noktası olabilir. Beslenme tavsiyesi, enerjiyi sürdürmek ve sindirim fonksiyonunu iyileştirmek için hastaların eğitiminde de önemli bir rol oynar.

Kronik boyun ağrısı olan hastalar için orta düzeyde bir kanıt, tedaviden hemen sonra ve kısa süreli takipte orta ila büyük miktarda ağrıyı iyileştirmek için servikoskapulotorasik ve üst ekstremite kuvvet eğitimini destekler. Skapulotorasik ve üst ekstremite dayanıklılık eğitimi, tedaviden hemen sonra ve kısa süreli takipte ağrı üzerinde hafif bir faydalı etkiye katkıda bulunur. Kombine servikal, omuz ve skapulotorasik güçlendirme ve gerdirme egzersizleri, tedaviden hemen sonra ve uzun vadeli takipte ağrı üzerinde küçükten büyüğe kadar değişen yararlı etki, orta büyüklükte bir etki geliştirme işlevi de gözlemlenmiştir. Servikoskapulotorasik güçlendirme / stabilizasyon egzersizleri, orta vadeli değerlendirmede algılanan ağrı ve işlevde iyileşmeye katkıda bulunmuştur. Boyun ağrısını ve işleyişi iyileştirmek için yalnızca germe veya dayanıklılık tipi egzersizler kullanıldığında boyun ağrısı ve işlevi üzerinde minimum etki olduğu görülmektedir.