"Solunum Kas Eğitimi Kronik Böbrek Hastalığında Solunum Kas Kuvvetini, Fonksiyonel Kapasiteyi ve Yaşam Kalitesini Geliştirir:Sistematik Derleme "

Kronik böbrek hastalığı, böbreğin yapısında ya da fonksiyonlarında meydana gelen değişiklikleri tanımlar. Hastalığın son döneminde homeostazisi sürdürmek için renal replasman tedavisi gerekir. Renal replasmanın en yaygın uygulanan yöntemi hemodiyaliz olup dünya genelinde 2 milyondan fazla böbrek hastasında uygulanmaktadır. Kronik böbrek hastalarında sıklıkla "üremik sendom" gelişir, üremik sendrom solunum sistemini de içeren birden çok sistemi etkiler. Pulmoner sistem etkilenimiyle plevral efüzyon, pulmoner hipertansiyon, akciğer parankiminde kalsifikasyon ve solunum bozukluğu gibi komplikasyonlar ortaya çıkabilir.

Üremi sonucunda protein-enerji kaybından dolayı sıklıkla miyopati ve kas kütlesi kaybı sıklıkla ortaya çıkar ve diyaliz hastaları %75 e varan oranda bu durumdan etkilenirler. Yapılan çalışmalarla üremi sonrası soleus ve diyafram kas kuvetinde azalma ve kronik böbrek hastalarında frenik sinirde gecikmeler meydana geldiği gösterilmiştir. Bu değişimler kronik böbrek hastalarında solunum ve periferik kas kuvvetinde azalmaya ve düşük kardiyorespiratuar kondüsyona sebep olur. Bu nedenle kronik böbrek hastaları günlük yaşam aktivitelerinde kısıtlanma ve artmış mortalite ile karşı karşıyadır.

Solunum kas eğitimi, solunum sistemini alışkın olduğu iş yükünden daha fazla yükleyerek respiratuar performansı artırır. Solunum kas eğitimi ile KOAH hastalarında tip 1 kas liflerinin oranının, tip 2 liflerin boyutunun arttığı gösterilmiştir.

Araştırmaya çeşitli veri tabanlarından derlenen çalışmalar derlenip 4 tanesi dahil edilmiştir.

• Araştırmaya dahil edilen 4 çalışma için katılımcılar; 18 yaşından büyük, evre 5 kronik böbrek hastalığı olan ve düzenli hemodiyalize giren hastalardır.
• Bu 4 çalışmada ortak müdahale solunum kas kuvvetlendirme olup kontrol grupları için egzersiz yapılmamış ya da sham eğitim verilmiştir.
• Çalışmalarda Solunum kas kuvveti (inspiratuar, ekspiratuar) ve fonksiyonel kapasite (6 Dakika Yürüme Testi) primer sonuç ölçümleri olup solunum fonksiyonları (FEV1, FVC) ve yaşam kalitesi (KDQOL-SF) ise sekonder sonuç ölçümleridir.
• Bu 4 çalışmaya toplamda 110 katılımcı dahil edilmiştir.
• Çalışmalardan üçünde Threshold birinde Powerbreathe marka solunum kas eğitimi cihazı kullanılmış ve başlangıç iş yükü çalışmalarda sırasıyla maksimal inspiratuar basıncın %15 i, %30 u, %40 ı ve %50 si olarak belirlenmiştir.
• Eğitim periyodu çalışmalarda 10 tekrar x 3 set, 15 tekrar x 3 set, 20 dakika ve 60 dakika olarak uygulanmıştır.
• Bütün çalışmalarda eğitimler hemodiyaliz esnasında (haftada 3 gün) olacak şekilde 6 hafta, 10 hafta, 12 hafta ve 6 aylık sürelerle uygulanmıştır. 

• Çalışmalardan ikisinde MİP değerlerinin anlamlı olarak arttığı (ortalama 23 cmH2O artış) birinde ise MEP değerinin anlamlı arttığı (26 cmH2O artış),
• İki çalışmada fonksiyonel kapasitenin arttığı (6DYT mesafesi ortalama 80 m artmış),
• Bir çalışmada ise FVC değerinin anlamlı olarak arttığı (0.7 L) gösterilmiştir.
• Tüm çalışmalarda kontrol gruplarına göre yaşam kalitesinin uyku, ağrı ve enerji parametrelerinde iyileşme gözlenmiştir.

Ana Irene Carlos de Medeiros, Helen Kerlen Bastos Fuzari, Catarina Rattes, Daniella Cunha Brandão, Patrícia Érika de Melo Marinho.Inspiratory muscle training improves respiratory muscle strength, functional capacity and quality of life in patients with chronic kidney disease: a systematic review.Journal of Physiotherapy 63 (2017) 76–83