Subakromiyal sıkışma sendromu (SIS), bir doktora gitme sırasında omuz ağrısı şikayetlerinin% 44-65'ini oluşturan omuzdaki en yaygın hastalıktır. Omuz ağrısının en sık nedenidir. Kısmi kalınlıkta rotator manşet yırtığı, rotator manşet tendiniti (RCT), kalsifik tendinit ve subakromiyal bursiti içeren bir  subakromiyal uzay patolojileri spektrumunu kapsar. Kollarını sürekli olarak yatay pozisyonda tutan işçiler, marangozlar ve yüzme ve fırlatma gibi sporla uğraşan kişiler risk grubunu oluşturur. Hareket, kısıtlama, dinlenme, ağrı ve uyku sırasında ağrıya neden olabileceğinden SIS günlük ve çalışma hayatında ciddi problemler yaratabilir. SIS’in ana sonuçları fonksiyonel kayıp ve sakatlıktır.

Koruyucu ve cerrahi tedaviler, enflamatuar süreci durdurmak, ağrıyı hafifletmek, eklem hareketliliğini sürdürmek ve SIS'de ilerleyici dejeneratif değişikliklerin gelişimini önlemek için kullanılır. Konservatif tedavi yöntemleri; önleme, dinlenme, tıbbi tedavi, subakromiyal alana steroid enjeksiyonları ve çeşitli geleneksel fizik tedavi (PT) yöntemleri ve alıştırmaları ve nispeten yeni bir yöntem olarak kinesio bantlama (KT) uygulamasını içerir. KT, SIS ve RCT(rotator cuff tendiniti)'de ödemi azaltmak, ağrıyı hafifletmek ve eklem hareket açıklığını (ROM) ve kas aktivitesini artırmak için kullanılır . Bunlar düşük maliyetli sonuçlar sağlar ve hem hasta hem de doktor için daha az tedavi süresi gerektirir. Önceki çalışmalar KT'nin etkinliği hakkında çelişkili sonuçlar ortaya koymuştur ve geleneksel PT yöntemlerine kıyasla alternatif bir tedavi mi yoksa destekleyici bir tedavi mi olduğu açık değildir.

Hastalar başvuru sırasına göre numaralandırıldı ve grup sayısı eşit oluncaya kadar rastgele iki gruptan birine atandı.  Çalışma sırasında analjeziklere izin verilmedi (gerektiğinde parasetamol hariç). Ölçümlerden hemen önce parasetamol alımına da izin verilmedi.

Klinik olarak Neer, Hawkins, ağrılı ark, düşme kol, Yergason, supraspinatus ve klinik tedavi için aktif ROM testleri yapıldı.  SIS (supraspinatus tendiniti) olan, radyolojik olarak (manyetik rezonans görüntülemede radyolog tarafından) teşhis edilen veya kısmi supraspinatus rüptürü olan 40 hasta çalışmaya dahil edildi. İlk grup (n = 20), KT grubu (KTG), Ev egzersiz programı (HEP) KT ile birlikte takip etti. İkinci grup (n = 20), PT modalite grubu (PTG), HEP tedavi programı ile birlikte PT modalitelerini takip etti.

İki kasa bant uygulandı (deltoideus ve supraspinatus). Kas stimülasyonu kullanılarak deltoid kas üzerine bir “Y” bandı yerleştirildi (KT şerit kollar hafifçe% 15-25 gerilerek yerleştirildi) ve mekanik düzeltme teknikleri (KT şerit kollar maksimum gerdirme ile yerleştirildi). Kas inhibisyon tekniği kullanılarak supraspinatus kası üzerine başka bir "Y" bandı yerleştirildi (bandın başlangıç noktası, submaksimal (% 75) gerilme ve şerit kolları üzerinde gerilmeden) subakromiyal büyük tüberkül üzerine tutturuldu. KT tedavisi 5 günlük aralıklarla 3 kez uygulandı. Böylece, KT şeridi omzunda 15 gün kaldı. Tüm uygulamalarda, bantların kollarının son 3-5 cm'si gerilmeden takılmıştır. KT tedavisi gören tüm hastalara ek HEP verildi.

 

Kase tarafından tarif edilen uzay ve lenf düzeltme teknikleri kullanılmıştır. Arttırılmış alanın cildi kaldırarak basıncı azalttığına inanılmaktadır. Lenfatik düzeltme tekniği ile KT, eksüdayları en yakın lenf kanalına yönlendirmek için kanal görevi gören KT şeridi altındaki basıncı azaltır. Bu teknik aynı zamanda skapula-torasik stabilitenin mekanik düzeltmeyle korunmasına yardımcı olur. Omuz bölgesindeki yüzeysel ısınma (Hot-Pack; H-P) ilk önce dolaşımı düzenler, yerel beslenmeyi sağlar ve sıklıkla iyileşmeye yardımcı olur. Derin bir ısıtıcı olarak kullanılan ultrason (US), özellikle kas spazmı ve özellikle anti-inflamatuar etkiye sahip ağrı ve yumuşak doku inflamasyonlarını durdurur. Erken dönemlerde ağrıyı azaltmak için deri altı elektriksel sinir stimülasyonu (TENS) önerilmektedir. Ek olarak, egzersizin RKÇ üzerinde bir etkisi olduğu ve bunun üzerinde uzun vadeli bir etkisi olduğu gösterilmiştir.

Çalışmamızda, ROM, Codman ve germe (arka kapsül) ve güçlendirme (izometrik) egzersizlerinden oluşan KTG (KinezyoTape Grubu) verildi. Hastalar, Kase ve ark. Tarafından önerilen 15 günlük bakım standardına ek olarak, egzersiz rutini günde 3 kez takip etmeleri ve her egzersizi 10 kez tekrar etmeleri istenmiştir. Öte yandan, PTG hastalarından ağrılı noktaya devamlı  modda 1 dakika süreyle 1 MHz ve 1 W / cm2 ayarlı Ultrason. (ağrılı noktaya dairesel şekilde), 20 dakika HP, 30 dakika TENS uygulamalarını içeren günlük bir program izlemeleri istendi. HEP diğer grubla aynıydı.

Kinesio taping (KT), rehabilitasyon programlarında kullanılan nispeten yeni bir tekniktir. Ortopedik ve spor ortamlarında yaygın olarak kullanılmasına rağmen, diğer kas-iskelet sistemi bozuklukları için giderek artan bir tedavi seçeneği haline geliyor. Zayıflamış kasları güçlendirebilir, eklem dengesizliğini kontrol edebilir, postural hizalamaya yardımcı olabilir ve aşırı kullanılmış kasları gevşetebilir.

Kinezyotape'in fizik tedavi  modalitelerinden önemli bir farkı, uygulama sıklığı ve süresidir. Bu çalışmada, yerel modaliteler 3 hafta boyunca günlük olarak uygulanırken, KT aynı haftada 3 kez uygulandı ve tedavide önemli bir fayda sağladığı gösterilmiştir. 

Klinik çıkarım: yeni bir yöntem olan KT uygulaması alternatif bir tedavi değildir, ancak erken dönemde iyi bir yardımcı yöntem olarak kullanılabilir.