Dünya çapında migren, en fazla rastlanılan ikinci baş ağrısıdır. Ek olarak, 15-49 yaş grubunda, migrenin çalışan nüfus üzerindeki etkisini büyüterek, bu yaş grubundaki kişilerin baş ağrısı yaşamalarının en büyük sebebidir. Migren hastalığı geçiren bir kişi ortalama olarak yılda on sekiz gün işten veya ev içi egzersizlerden kaçmaktadır. Migren hastalığı geçiren bir kişinin ortalama kişi başı yıllık maliyet 1222 Euro'dur ve bu da toplum için yüksek maliyete yol açmaktadır.

Ayda 8 günden fazla baş ağrısı varsa, akut tedaviye rağmen ağrı geçmiyorsa, akut ilaç verilmesine rağmen etkili olmayıp kişide halen ayda 3 günden fazla baş ağrısı mevcutsa profilaktik tedavi önerilmektedir. Bununla birlikte, bu profilaktik ilaçlar, hastalar tarafından farmakolojik olmayan alternatifler talep edebilecekleri için tolere edilmeyebilir. Migrende, özyönetim stratejileri, manuel terapi ve aerobik egzersiz gibi ilaçla ilişkili olmayan diğer profilaktik tedaviler de kullanılmaktadır. Aerobik egzersizin süresi ortalama 30 dakika civarıdır.

Migrende aerobik egzersiz kullanmanın gerekçesi ise aerobik egzersizin ağrı işleme modülasyonunda önemli bir rol oynayabileceği gerçeğine dayanmaktadır. Ayrıca, hem kısa süreli hem de uzun süreli  aerobik egzersizin analjezik etkileri hem merkezi hem de çevresel düzeyde gözlenmiştir.2008 yılında, aerobik egzersizin migren tedavisindeki etkisi ile ilgili ilk kez inceleme yapıldı, bu çalışma kesin sonuç vermemiş olsa da ümit verici olmuştur. Geçtiğimiz on yıl boyunca, migrende egzersizin profilaktik bir tedavi olarak kullanılması konusunda yeni çalışmalar yayınlandı. Uluslararası Baş Ağrısı Bozuklukları Sınıflandırmasının (ICHD-III) güncellenmiş versiyonu özellikle migrende aerobik egzersizin etkileriyle ilgili kapsamlı ve sistematik bir genel bakışa ihtiyaç duyulduğunu göstermektedir. Bu nedenle, bu çalışmanın amacı, 2004'ten sonra yayınlanan aerobik egzersizin migren üzerindeki etkinliği hakkındaki literatürü özetlemektir. 

Çalışmalarda birkaç tür aerobik egzersiz kullanılmıştır. Bir çalışmada bir yürüyüş programı düzenlendi ve bu düzenlenen program şunları içeriyordu: çapraz egzersiz, yürüyüş, koşu ve bisiklete binme, iki farklı koşu protokolü, davranışsal kilo verme programı ve son olarak da bisiklet kullanma egzersizi. Yürüme programı, 40-45 dakikalık hızlı yürümeden oluşuyordu ve kalp hızı, Borg ölçeği veya Algılanan Zorluk Düzeyi ölçeği (RPE) ile kontrol edildi. Hastalar ayrıca her gün 25 mg amitriptilin aldı. Bir program düzenlendi bu program hastadan koşu ve yürüme yapmasını veya 30-45 dakika boyunca sürekli orta şiddette çalışma yapmasını istedi. Aerobik bölgede (enerji üretim süreci için oksijenin yeterli olduğu bölge) hastaların kontrol altında olduklarını göstermek için ısınma, egzersiz ve soğuma döneminde kalp atış hızı ve RPE değerleri ölçüldü. Kapalı alanda yapılan bisiklet antrenmanı 15 dakikalık ısınma, 20 dakikalık orta şiddette egzersiz ve 5 dakikalık soğumadan oluşuyordu. Bir çalışmada karma egzersiz eğitimi yapılarak tempolu yürüyüş, koşu ya da kapalı alanda bisiklet kullanma protokolü kullanılmıştır. Bu eğitim protokolü, aerobik eğitimi sağlamak için RPE kullanarak 10 dakikalık ısınma, 30 dakikalık egzersiz ve 5 dakikalık soğuma işlemlerini içeriyordu. Davranışsal kilo kaybı programı, on altı haftada ≥% 7 kilo kaybı hedefine ulaşmak için tasarlanmıştır. Bu hedefe ulaşmak için, katılımcılar, haftada 250 dakikalık bir tempolu yürüme, standart kalorili ve yağ kısıtlamalı bir diyet, ev temelli egzersiz (50 dk, 5 gün / hafta) hedefine kademeli olarak geliştirilmiş egzersiz protokolü uyguladı.  Müdahale gruplarındaki tüm katılımcılar, çalışmanın dışında haftada en az 3 kez egzersiz eğitimi almışlardır. Üç çalışmada hastalara, denetimli eğitim oturumlarına katılamaması durumunda, haftada en fazla iki kez olmak üzere yerel spor salonunda egzersiz yapmaları talimatı verildi. Hastaların aerobik bölgede egzersiz yapıp yapmadıklarını değerlendirmek için kalp atım hızı, Borg skalası veya RPE ve VO2peak yüzdeleri izlendi. Bu çalışmada eğitimin yoğunluğu göz önüne alınmamıştır.

Bu konuda altı çalışma yapılmıştır ve bu altı çalışmanın üçü, hastaların migren günlerinde% 22'den% 78'e kadar belirgin bir azalma olduğunu bildirmiştir. 

Bu konu hakkında üç çalışma yapıldı, aerobik egzersiz sonrası ağrı yoğunluğunda% 20 ila% 54'lük bir azalma olduğu görüldü ayrıca atak süresinde de % 20–27 bir azalma olduğunu bildirmiştir. 

Egzersize bağlı migren ve diğer olumsuz yan etkilerden kaçınmak için çalışmaya orta şiddette egzersiz programı içeren çalışmalar dahil edildi. Amerikan Spor Hekimliği Derneği (ACSM) tarafından haftada 3-5 gün, maksimum kalp atış hızının% 55 / 65-90'ı arasında bir antrenman olarak aerobik antrenman önerilmektedir. Bu derlemede, ACSM'ye göre aerobik antrenman tavsiyelerine göre 10 hafta veya daha uzun bir süre boyunca orta şiddette bir performans gösteren gruplar dahil edilmiştir. Araştırmacılar çalışmanın sonuçlarına göre yüksek yoğunluklu egzersiz, egzersiz süresinin daha uzun olmasının ve egzersiz hacminin artırılmasının migren gün sayısını azaltabileceğini düşünmekteler.