"Kronik Efor Kompartman Sendromlu Triatlet’te Konservatif Yaklaşım: Vaka Raporu "

Kronik efor kompartman sendromu (KEKS), alt ekstremitede kompartmanlar arası basıncın (KAB) artmasıyla egzersiz ile ilişkili ağrıya sebep olmaktadır. Genellikle cerrahi ile tedavi edilir. Konservatif yaklaşımların tedavideki yerine dair bilgi azdır. Bu makale fizyoterapi ile başarılı bir şekilde tedavi edilen KEKS’den bahsetmektedir.

Vaka

• 34 yaşında erkek.
• 12 aydır devam eden her iki bacağın arka tarafında ve bazende önünde oluşan progresif bacak ağrısı, hassasiyet, ödem ve karıncalanmadan şikayetçi.
• Koşu ile semptomlar artıyor.
• Daha önce aldığı fizyoterapi tedavisinde hastaya haftada 2-3 kere maksimum 2 mil koşması için izin verilmiş. Sonrasında 3 ay boyunca, modaliteler, masaj, ortez, germe ve kuvvetlendirme egzersizlerinden oluşan rehabilitasyon programına alınmıştır. Ancak, şikayetleri devam etmiştir.

Değerlendirme Parametreleri: 

• Ayakta durma postürü
• Aktif çömelme
• Yürüyüş analizi
• Statik ayakta duruş
• Normal eklem hareketi
• Kuvvet
• Ayak bileği mobilizasyonu
• Slump test
• Ağrı; Numerik ağrı skalası: 2 mil koştuktan sonra; 7/10, egzersizden 2 saat sonra; 4/10.
• Alt ekstremite fonksiyon skalası

Tanı:

Hastaya verilere göre bilateral KEKS tanısı konmuş ve cerrahi önerilmiştir

Tedavi Programı:

Değerlendirme sonuçlarına göre hastaya myofasyal limitasyonu, nöromusküler fonksiyonu ve motor kontrol zaafiiyetini hedef alan fonksiyonel manual terapi yaklaşımı uygulanmıştır. 
Tedavi süresi: 3,5 ay, haftada 1-2 seans toplamda 23 seanstır.

İlk 2 seans:

• Yumuşak doku ve artikülar mobilizasyonlara yoğunlaşılmıştır. Plantar yüzeyin, kalkaneusun, talusun, distal tibia-fibular artikülasyon, interöz membran, fibula başı, orta ayak, ön ayak mobilizasyonları yapılmıştır.
• Fonksiyonel mobilizasyon teknikleri uygulanmıştır (PNF).
• Yürüyüş aktivitelerine hazırlamak için abdominal seriler yaptırılmıştır.
• Mobiliteyi artırmak için tek ayak üzeri duruş ve kapalı kinetik stabilizasyon için mini çömelmeden oluşan ev egzersiz programı verilmiştir.

3. Seansta;

• Postüral düzgünlüğü sağlamak ve ayakta duruşu ve yürüyüş fonksiyonunu artırmak için pelvik kuşak artiküler ve yumuşak doku mobilizasyonlarına önem verildi.
• Koksiks, sakrum, lumbar omurga ve kalçanın simetrisi ve mobilizasyonunu artırmak amacıyla pelvik PNF uygulanmıştır.

4-6. Seansta;

• Fonksiyonel mobilizasyon teknikler ile alt bacağın myofasiyal gevşetmeye
• Doğru yürüyüş mekaniklerini yerleştirmeye
• Fonksiyonel aktivite sırasındaki kor stabilizasyonu artırmaya odaklanılmıştır.
• Ev egzersiz programı ( hamstring kuvvetlendirme için tek ayak dead lift)
• Çok yönlü tek ayak üzerinde uzanma egzersizi (koşarken kuvvet ve stabilizasyonu artırmak için) 

Gastrokinemius Soleus’un fonksiyonel mobilizasyonu. Terapist hastanın dizini fleksiyona alır ve gastrokinemius soleus kaslarını kavrar (a). Gastrokinemius Soleus kaslarını posteriora çekmeye devam ederken hastanın ayak bileğini dorsifleksiyona dizini ekstansiyona alır (b).

7-11. Seansta;

Tek ayak kuvvetlendirme, kor egzersizleri, gastrokinemius soleus kaslarının mobilizasyonu ve alt bacak kompartmanlarının myofasiyal fonksiyonel mobilizasyonlarına devam edilmiştir. 8. Haftadan sonra hasta 6 mil koşunun ardından hiç bir ağrı hissetmediğini yalnızca koşu sonrası plantar fleksörleri gererken hafif bir gerginlik hissettiğinden bahsetmiştir. Fizyoterapist seansları haftada 1 güne düşürmüş fonksiyonel mobilizasyona odaklanmaya devam etmiştir. Hastaya adım aralığı (kadans) manipulasyonu ve koşu sırasında ayağın kontakt pozisyonunu destekleyici ve düzeltici translasyon hakkında eğitim verilmiştir.

Dirençli Yüksek Adımlama. Terapist hasta adım alarken gerekli direnci uygulamaktadır.

Ek olarak hastaya kalça ekstansör/abdüktörlerinin maksimal güçlerini fasilite etmek için ağırlık taşıma pozisyonunda duvara karşı yüksek adımlama izometrik egzersizi verilmiştir.

12. Haftada hasta koşu öncesi ve sonrasında her hangi bir ağrıdan şikayet etmemiştir ve Olimpik triatlon çalışmalarına geri dönmüştür.

Sonuç olarak, fonksiyonel manual terapi ile kısıtlılıklar ve hareket disfonksiyonları iyileşmiştir. Hareket sisteminin anatomik ve fizyolojik yapıları ve fonksiyonları içine alan kompleksbir sistem olduğu gerçeği, fizyoterapistlerin lokal ve spesifik doku disfonksiyonlarına geniş açıyla bakmaları gerektiğini desteklemektedir.

Collins Ck, Gilden B. A Non-Operatıve Approach To The Management Of Chronıc Exertıonal Compartment Syndrome In A Trıathlete: A Case Report Int J Sports Phys Ther. 2016;11(7):1160–1176