Ev Egzersiz Programlarına Uyum

Fizyodemi May 2023
Rehabilitasyonda ev egzersizlerine bağlılık önemli bir sorundur ve bunun nedenleri çok faktörlüdür. Uyumu etkileyen faktörler ve bariyerlerin kişiselleştirilmiş egzersiz programının tasarımında klinisyenler tarafından dikkate alınması gerekir.

Hastalara bir ev egzersiz programı sağlamak, fizyoterapinin en temel ve önemli yönlerinden biridir.



Reçete edilen egzersizlere bağlı kalan hastalar, hedeflerine ulaşmada önemli ölçüde daha iyidir ve fiziksel işlevlerinde daha büyük bir artış gösterirler.

Bu bilgiye rağmen bilimsel çalışmalar hastaların reçete edilen ev programlarına yeterince uymadığını göstermektedir.

Genel kas iskelet sistemi sorunlarında egzersize uyum göstermeme oranının % 50-65 olduğu gösterilmiştir. Bel ağrılı hasta popülasyonunda, evde egzersiz yapmama oranının % 50-70 kadar yüksek olduğu gösterilmiştir. 

Bir ev egzersiz programı uyumsuzluğu, uzun vadede daha az olumlu sonuçlarla birlikte tekrarlayan yaralanma riskini artırır. Fizyoterapistin mevcut tedavisinin etkili olmadığına inanmasına neden olabilir. Genel olarak, hasta uyumu önündeki potansiyel engelleri ve bu engellerle mücadelede etkili olan stratejileri belirlemek için iyi kalitede kanıtlara ihtiyaç vardır.


Uyum ve Performansı Etkileyen Faktörler
Egzersiz sayısı:
  • 2 egzersiz reçete edilen denekler, 8 egzersiz reçete edilen deneklerden daha iyi uyum göstermiştir.
  • Reçete edilen 4 veya daha fazla egzersiz, 2 veya daha az reçete edilen egzersizlere göre daha düşük bir uyum oranına sahiptir.
Davranışsal tedavilere uyum (örneğin, bir egzersiz programı) ilaç uyumuna benzer; karmaşıklık arttıkça uyum azalır.

Uyumu Etkileyen Faktörler

Algılanan Engeller: örneğin egzersiz yapmayı unutmak, zamana sahip olmamak, günlük rutine uymamak, çalışma programları 
Öz Yeterlik, yani bir bireyin hedeflenen bir sonuç üretecek bir göreve ulaşma becerisine olan inancı.
Tehdit ve İnançlar:  Hastanın durumu ile ilgili sahip olduğu inançlar ve hastaların verdiği kararlar kendi inançlarına, kişisel deneyimlerine ve aldıkları bilgilere dayanmaktadır.
Ağrı: Kas-iskelet sistemi hastalarında egzersiz sırasındaki ağrı seviyeleri, sistematik bir derlemede uyumun önünde bir engel olarak güçlü kanıtlar sunmuştur.
Fiziksel Aktivite: Çalışmalar, başlangıçta fiziksel olarak aktif olan kişilerin evde egzersiz programlarına önemli ölçüde daha iyi bağlılık gösterdiğini göstermektedir.
Psikolojik Belirtiler: Depresyon, bağlılığın önündeki bir engel olarak  güçlü destekleyici kanıtlara sahiptir.
Sosyal Destek: Hastanın sosyal destek ağı, tedaviye uymada olası bir faktör olarak önerilmiştir, örneğin arkadaşlar, aile üyeleri ve terapistin desteği.
Kontrol Odağı: Harici bir kontrol odağına sahip hastalar, ev egzersizine daha az derecede bağlılık gösterirler.(orta düzey kanıt)
Engellilik seviyesi: Daha yüksek engelli olan kişilerde ev egzersiz programına uyum daha yüksek bulunmuştur.(Sınırlı kanıt düzeyi)
Motivasyon seviyesi: Araştırmalar motivasyon seviyesi ile ev egzersiz programı arasında net bir ilişki olmadığını göstermektedir.(Sınırlı kanıt düzeyi)
Yaş: Hastanın yaşı ile ev egzersizine uyum arasında çelişkili kanıtlar bulunmaktadır. 
Başlangıç ağrı seviyesi: Başlangıçta daha fazla ağrının egzersiz uyumu için motive edici bir faktör mü yoksa engel mi olduğu belirsizdir.



Uyumu Stratejileri
  • Hasta eğitimi
  • Ağrının ve nosisepsiyonun doğasını açıklayarak, ağrının daha fazla doku hasarının bir göstergesi olduğu inancını askıya alarak hastaları ağrıya karşı zarar konusunda eğitmek.
  • Ağrı ile ilgili korku veya endişeyi azaltan mesajların güçlendirilmesi. 
  • Egzersizin daha az ağrı, kaygı ve depresyona yol açacağı fikrini vurgulamak.
  • Egzerize uyumu azaltan stratejilere karşı koymak.
  • Kişisel tedavi hedeflerini belirlemek için motivasyon teknikleri kullanmak. 
  • Hastaları ev egzersiz programlarının önemi konusunda eğiterek beklentilerini yönetmek.

Tedavi
  • Bir ev egzersiz programı sırasında ağrıyı en aza indirmek, örneğin seans öncesi veya sonrası sıcak, soğuk uygulama veya TENS kullanmak
  • Dereceli bir ev egzersiz programı kullanın. Anksiyete ve korku kaçınmayı azaltmak için, yavaş ve kademeli olarak ilerleyin ve hastaların kendi fiziksel yeteneklerine olan güvenlerini arttırın.
  • Yeni bir egzersiz programını başlatırken hem yazılı hem de sözlü talimatlar içeren net bir ev egzersiz programı sağlayın ve hastanın hatırlama yeteneğini kontrol edin.
  • Hastalara, semptomları ve ilerlemeyi takip etmek için egzersiz günlüğü tutmaya teşvik edin.
  • Her tedavide egzersiz ve semptom günlüklerini gözden geçirin.

Kişiselleştirilmiş Yaklaşım
  • Egzersiz programı taleplerini hastaya göre uyarlamak.  Hastalar, yönetebileceklerinden emin hissettikleri küçük adımlarla düzenli egzersize sokulmalıdır.
  • Fizyoterapide telerehabilitasyon ve akıllı telefon uygulamalarına e-posta desteği veya telefon desteği ile katılmak.
  • Hastalardan reçeteli egzersizleri yaptıkları sırada kendi resimlerini ve videolarını istemek.
  • Hasta ile müzakere edilen ve üzerinde anlaşılan kişiselleştirilmiş bir ev egzersiz programının oluşturulması.
  • Teşvik, katılım ve güveni arttırmak için sosyal ağı dahil etmek.

Uyum Ölçümleri
Günlükler
Bilgisayar programları, telefon uygulamaları ve giyilebilir teknoloji (örneğin adım ölçerler)
Aşağıdakiler hasta uyumu tahmin etmek için mevcut araçların örnekleridir:
  • Spor Yaralanmaları Rehabilitasyon Uyum Ölçeği (SIRAS) - terapist tarafından doldurulan 3 maddelik ölçek
  • Hopkins Rehabilitasyon Katılım Derecelendirme Ölçeği (HREPS) - akut yatarak tedavi ortamında sağlık profesyoneli tarafından doldurulan 5 maddelik anket.
  • Yaşlı Hastalar İçin Egzersize Uyum Ölçeği (AESOP) – hasta tarafından doldurulan 43 maddelik anket
  • Modifiye Rehabilitasyon Uyum Anketi (RAQ-M) - hasta uyumu önündeki potansiyel engelleri değerlendirmek için 25 maddelik ölçek

Hazırlayan:Fzt. Abdulsamet Celayır

Referanslar
Argent R, Daly A, Caulfield B. Patient involvement with home-based exercise programs: can connected health interventions influence adherence?. JMIR mHealth and uHealth. 2018;6(3):e47.Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5856927/ (last accessed 19.5.2020)
Jack K, McLean SM, Moffett JK, Gardiner E. Barriers to treatment adherence in physiotherapy outpatient clinics: A systematic review. Manual Therapy, 2010, 15: 220–228
Di Fabio RP, Mackey G, Holte JB. Disability and functional status in patients with low back pain receiving workers' compensation: a descriptive study with implications for the efficacy of physical therapy. Physical Therapy. 1995 Mar 1;75(3):180-93.
Pinto BM, Rabin C, Dunsiger S. Home‐based exercise among cancer survivors: adherence and its predictors. Psycho‐Oncology: Journal of the
Psychological, Social and Behavioral Dimensions of Cancer. 2009 Apr;18(4):369-76
Karnad P, McLean S. Physiotherapists’ perceptions of patient adherence to home exercises in chronic musculoskeletal rehabilitation. International Journal of Physiotherapy. 2011 Jun;1(2):14-29

Paylaş:

Yorumlar (0)

Bu yazıya henüz yorum yapılmamış.

bu içerikleri beğeneceğinizi düşünüyoruz

Campus Online Kariyer Rehberi

Fizyodemi

Daha fazla benzer içerikten haberdar olmak için abone olun

Size özel bir deneyim sunmak için yasal düzenlemelere uygun çerezler(cookies) kullanıyoruz. Detaylı bilgiye Gizlilik ve Çerez Politikası sayfamızdan erişebilirsiniz.