Akut Addüktör Yaralanmalarının Kriter Bazlı Rehabilitasyonu Sonrası Spora Dönüş Süreci Nasıldır?

Fizyodemi May 2023

 


Akut addüktör yaralanmalarıyla sporda yaygın olarak karşılaşılmaktadır. Elit futbolda, akut adduktör yaralanmalarının zaman kaybı ortalama 14 ± 24 günlük bir yokluk ile sonuçlanmaktadır. Bugüne kadar, akut addüktör yaralanmaları için hiçbir kritere dayalı rehabilitasyon protokolü yayınlanmamıştır ve oyuncuların spora ne zaman geri dönmelerine izin verildiğine ilişkin belirli kriterler tanımlanmamıştır. Yaralanma geçiren sporcular ve sağlık ekipleri için en zor soru sporcunun ne zaman spora döneceğedir. Spora dönüş, iyileşme ve rehabilitasyonun yanı sıra bir süreklilik olarak görülmelidir. 3 seviyeden oluştuğu bildirilen bu süreklilik: katılıma dönüş (spora katılım, ancak RTS hedefinden daha düşük bir seviyede), önceki spor seviyesine dönüş ve performansa dönüş (önceki veya daha yüksek bir seviyedeki RTS performans düzeyi) olarak sınıflanmaktadır. Spor tıbbı araştırmalarında, özellikle futbolda, RTS “takım antrenmanına tam katılım ve maç seçimi için uygunluk” olarak tanımlanır. Bu, herhangi bir kriterin belirtilmesini içermez; bu nedenle, tam katılım için hazır olma kararı, farklı tıbbi ekipler arasında önemli ölçüde farklılık gösterebilir. Bu nedenle RTS süresi, muhtemelen, sezonun zamanlaması ve sporcunun önemi gibi risk toleransı ile ilgili çeşitli karar değiştiricilerden etkilenir. Bu nedenle, belirli RTS kriterlerinin standartlaştırılmış bir tanımı, klinisyenlerin RTS süresi hakkında daha spesifik ve güvenilir bilgi edinmelerine yardımcı olmak için esastır.

Konu ile ilgili bilimsel çalışmalar ne diyor?

Bu konu ile ilgili incelenen çalışmada, akut addüktör yaralanması olan sporcular için spora dönüş süresi değerlendirilmiştir. Spora dönüş sürekliliği içindeki belirli kilometre taşlarını içeren standartlaştırılmış egzersiz ve kriterlere dayalı rehabilitasyon protokolü kullanılmıştır.

Akut addüktör yaralanması olan sporcular, 4 sezon boyunca çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya katılma kriterleri, rekabetçi sporlara katılan 18 ila 40 yaşları arasında erkek sporcu olmaktır. Dışlama kriterleri, devam eden kasık ağrısının kademeli olarak başlaması veya alevlenmesi, klinik muayenede addüktörleri içermeyen akut kasık ağrısı, prostatit veya idrar yolu enfeksiyonunun klinik belirtileri veya semptomları veya önemli kalça osteoartriti klinik şüphesi gibi bilinen diğer kronik hastalıklardır.

Tüm sporcular, standart kriterlere dayalı bir rehabilitasyon programı izlemiştir. Kullanılan rehabilitasyon programı, temel olarak klinik deneyim ve mevcut literatüre dayanmaktadır. Protokol 9 “kasık egzersizi” içermektedir. Sporculara, 0 ın ağrı olmaması ve 10 un olası en kötü ağrı olduğu 0 dan 10 a kadar bir sayısal derecelendirme ölçeğinde 2 lik bir ağrı skoru içinde mümkün olduğu kadar çok tekrarla (istemli başarısızlık) dahil edilen egzersizleri yapmaları talimatı verilmiştir. Sporcular, 10 da 2 ye karşılık gelen hafif ağrılı egzersizler yapmak için yüklemeyi artırmaya teşvik edilmiştir; yani ağrı 10 da 1 ise yükü artırmaya teşvik edilmiş, ağrı 3 te 10 ise yük azaltılmıştır. Buna “ağrı kontrollü maksimum tekrar” adı verilmiştir. Rehabilitasyon programı, haftada 5 kez bireysel yüz yüze seanslar ile gerçekleştirilmiştir. Haftada 3 gün gün aşırı kasık egzersizleri yapılmıştır. Sporcular haftada 3 seanstan fazla katıldıysa, alternatif günlerde ek kasık dışı egzersizler dahil edilmiştir. Bu egzersizler sırasında kasık ağrısına izin verilmemiştir. Rehabilitasyon döneminde terapötik ultrason, lazerler, kuru iğneleme ve diğer benzer tamamlayıcı ve alternatif tedaviler yasaklanmıştır. Ağrılı bölgede manuel yumuşak doku tedavisi yasaklanmış, ancak bir sporcu addüktör gerginliğinin egzersiz performansını sınırladığını algılarsa, yaralı kasın başka bir yerinde 5 dakikaya kadar izin verilmiştir. 

Klinik olarak ağrısız kriterleri karşıladıktan sonra, sporcular denetimli, spora özel sahada/kortta antrenman aşamasına (kontrollü spor antrenmanı) geçmişlerdir. Antrenman ve test sayısı nedeniyle, kapalı alan sporlarından gelen sporcuların kulübe dönmeden önce minimum 2 seans (2 gün) ve açık hava sporları minimum 3 seans (3 gün) olması gerekmektedir. RTS sürekliliğini değerlendirmek için kullanılan 3 farklı dönüm noktası bulunmaktadır ve yaralanmadan(1) klinik olarak ağrısız,(2) kontrollü spor antrenmanı tamamlanana ve(3) tüm protokol kriterlerinin karşılanmasına bakılmaksızın tam takım antrenmanına devam edilene kadar geçen gün sayısı hesaplanmıştır. Tam takım antrenmanına ne zaman dönüleceğine dair karar, başka bir kriter olmaksızın sporcunun ve kulüp tıbbi ve koçluk personelinin takdirindeydi, çünkü bu, yalnızca tıbbi faktörlerden fazlasını içeren bir risk değerlendirmesi ve risk toleransı kararını içermektedir. 

Standart ölçütlere dayalı bir rehabilitasyon programı uygulanan akut addüktör yaralanmaları olan 75 sporcudan oluşan bir grup tanımlanmıştır. Sporcuların, RTS süreci nispeten geniş bir aralığa sahiptir ve çoğu 1 ay içinde tam takım antrenmanına geri dönmüştür. Derece 0-2 MRG yaralanması olan sporcuların çoğu standart kriterlere dayalı rehabilitasyon protokolümüzü 2 ila 4 haftada tamamlarken, MRG derece 3 yaralanması olan sporcular protokolü 2 ila 3 ayda tamamlamıştır. Yapılan çalışmada RTS kriterlerini karşılayan sporcularda 2 ay içinde %4 ve 1 yıl içinde %6 gibi düşük bir yeniden yaralanma oranı bulunmuştur.

Yapılan çalışmada, 3 RTS kilometre taşına ulaşmak için nispeten geniş bir zaman aralığı gerekmekteydi ve çoğu sporcu 1 ay içinde tam takım antrenmanına geri dönmüştür. MRG derece 0-2 addüktör yaralanması olan sporcular yaklaşık 2 hafta içinde klinik olarak ağrısızlardı ve yaklaşık 3 hafta içinde tam takım antrenmanına dönmüşlerdi. 3. derece addüktör yaralanması olan sporcular klinik olarak ağrısızdı ve 3 ay içinde tam takım antrenmanına geri döndüler. Genel yeniden yaralanma oranı %8 idi. Kriterlere dayalı bir protokolün tamamlanması, özellikle klinik olarak ağrısız kriterlerin karşılanması, daha az yeniden yaralanmaya neden olabilir.

Hazırlayan: Fzt. Abdulsamet Celayır

Referans: Serner, A., Weir, A., Tol, J. L., Thorborg, K., Lanzinger, S., Otten, R., & Hölmich, P. (2020). Return to sport after criteria-based rehabilitation of acute adductor injuries in male athletes: a prospective cohort study. Orthopaedic journal of sports medicine, 8(1), 2325967119897247.

Daha fazla oku: Holmich Egzersiz Programının Addüktörle İlişkili Kasık Ağrısı Üzerine Etkisi Nasıldır?

Paylaş:

Yorumlar (0)

Bu yazıya henüz yorum yapılmamış.

bu içerikleri beğeneceğinizi düşünüyoruz

Campus Online Kariyer Rehberi

Fizyodemi

Daha fazla benzer içerikten haberdar olmak için abone olun

Size özel bir deneyim sunmak için yasal düzenlemelere uygun çerezler(cookies) kullanıyoruz. Detaylı bilgiye Gizlilik ve Çerez Politikası sayfamızdan erişebilirsiniz.