Nörorehabilitasyon, özellikle yürüyüş eğitimi için, fizyoterapistin çok fazla zamanını ve eforunu gerektirir. Özellikle ambulasyonun ilk aşamalarında fizyoterapist bir ya da birden fazla yardımcıya ihtiyaç duyabilir. Robotik rehabilitasyon pahalı olmasına rağmen fizyoterapist için zaman ve efor tasarrufu sağlar, hastalara daha yararlı olur. Robotik rehabilitasyon ile; hareket hızını, yönünü, şiddetini, eklem koordinasyon paternini gözlemleyebilir ve kaydedebiliriz. Bütün bunlar hastanın tedavisinin progresyonunu belirlemek için bize gereken sonuçları sağlar.

Robotik rehabilitasyonun kullanılabileceği bazı hasta grupları şunlardır:

Spinal kord yaralanmaları

İnme

Serebral palsi

Parkinson

Multipl skleroz

Travmatik beyin yaralanmaları

Yürüme eğitimi alt ekstremitenin robotik rehabilitasyondan en yüksek verim alabileceği çalışmadır. Güncel metodlarla yürüme eğitimi çalışırken birden fazla fizyoterapist gerekebilir, bu daha fazla efor ve zaman demektir. Robotik rehabilitasyon terapistin üzerinden önemli bir yükü alır, fizyoterapistin sadece süpervizörlük yaparak robotu ayarlaması gerekir. Böylece hastanın daha kusursuz bir teknikle yürütülmesi sağlanır, başlangıçtaki yanlış yürüyüş paternleri önlenir.

Robotik cihazların alt ekstremitede kullanımı uzun dönem etkileri şunlardır:

Alt ekstremitede artmış kas kuvveti

İyileştirilmiş postür

Artmış kemik yoğunluğu

Artmış bağırsak hareketleri

Kaliteli uyku

Azalmış ağrı

Azalmış spastisite

Azalmış kolesterol

Azalmış kardiovasküler hastalık ve diyabet riski

Psikolojik Etkileri

Hastanın ruh hali ve katılımı tedavi sürecinin başarısı açısından çok önemlidir. Fizyoterapist verdiği geri dönütler ve komutlar bu öğrenme eğrisinde önemli bir rol oynar. Pozitif bir komut hastanın cihazı daha efektif kullanmasına yol açarken, negatif komutlar hastanın motivasyonunu azaltarak tedaviyi olumsuz etkiler.

Limitasyonlar ve Zorluklar

Alt ekstremite için robotik rehabilitasyonun faydaları açık olduğundan limitasyonları hakkında daha çok araştırmaya ihtiyaç vardır. En açık olan limitasyonlar yüksek maliyet, yüksek klinik kanıt eksikliği ve standartlaşmış bir tedavi protokolünün olmamasıdır. Diğer limitasyonlar ise büyük boyutları ve mobil ünitelerde dahili güç kaynağı süresinin olmamasıdır.

Spastisitesi olan hastalar robotik rehabilitasyonla tetiklenebilir ve bu uzun yürüyüş durasyonuna, kırık, sıyrık, basınç yarası ve düşme riskinin artması gibi bazı olumsuz sonuçlara yol açabilir. Özellikle kalp hastalarını robotik cihazlara bağlamak sorun olabilir, çünkü kardiyak resisütasyon ihtiyacı olduğunda ya da başka bir acil durumda hastaya ulaşmak zaman alabilir.

Robotik sistemler insan eliyle yapılan değerlendirmelerden daha hassas ve daha hatasız ölçümler yapabilmektedir. Bu yüzden de değerlendirme için çok yararlı olma potansiyeline sahiptir. Bu verilerin yararlı olabilmesi için standartlaşmış prosedürlerin geliştirilmesine hala ihtiyaç vardır. Şu anda robotik rehabilitasyonla değerlendirdiğimiz ROM, propriosepsiyon, yürüme mesafesi, yürüme hızı ve diğer dinamik parametreler vardır ancak diğer yürüyüş değerlendirmelerinde olduğu gibi (Barthel Indeksi, Dinamik Yütüyüş Indeksi vs.) standartize edilmemişlerdir. Dahası, robotik cihazların fizyoterapistler tarafından sağlanan tipik manuel yardımlı terapiden çok daha üstün olduğu henüz kanıtlanmamıştır. Bu da neden hala standart bir protokolü olmamasını anlaşılır kılmaktadır.

2. kısım için: Robotik Rehabilitasyon Alt Ekstremite -2