Kronik kalp yetmezliği(CHF) dünya çapında giderek yaygınlaşmaktadır ve yüksek morbidite ve mortalite oranına sahiptir. Kötü prognoz için risk faktörleri arasında, hem egzersiz intoleransı hem de azalmış aerobik kapasite, ağırlıklı olarak kronik kalp yetmezliğine sahip hastalarda karakterizedir.
Sistemik egzersiz, kronik kalp yetmezliği görülen hastalardaki karmaşık patofizyolojik mekanizmaların çoğunu etkin bir şekilde ele alan kapsamlı bir terapötik yöntemdir. Mevcut kanıtlar egzersiz eğitimini yorgunluk, dispne azalması ve kronik kalp yetmezliğinde ikincil korunma için bir anahtar bileşen olarak sürekli olarak önermektedir. Yapılandırılmış egzersiz temelli kardiyak rehabilitasyonun en büyük dezavantajı, egzersizlerin yüksek oranda bırakılmasıdır. Ayrıca ciddi kronik kalp yetmezliği (New York Heart Association (NYHA) class III / IV) veya çok sayıda komorbiditesi olan hastalar, en azından başlangıçta, düşük düzeyde fiziksel çaba bile gerçekleştiremezler. Bu nedenle rehabilitasyon gruplarını erken terk ederler. Aktif olarak egzersiz yapamayan kronik kalp yetmezliği olan hastalarda, fonksiyonel elektriksel stimülasyon (FES) programları geleneksel egzersiz protokollerinin yerini alabilir.
Etkisi egzersiz eğitiminden daha düşük olmasına rağmen, alternatif bir eğitim metodu olarak alt ekstremite kaslarını elektrik stimülasyonu yoluyla kasarak kronik kalp yetmezliği olan hastalarda NYHA sınıflamasını önemli ölçüde iyileştirmek için güvenli ve etkilidir. Uygulanan FES saatleri ile kardiyovasküler kapasite artışının büyüklüğü arasında pozitif bir ilişki olduğu kanıtlanmıştır. Fiziksel durumun yanı sıra FES, orta ila şiddetli CHF hastalarında endotel fonksiyonu, duygusal stres ve yaşam kalitesinde artış sağlar. Yukarıdaki ümit verici verilere rağmen, FES yönteminin KKY hastalarında klinik, uzun vadeli sonuçlar üzerindeki etkisi hakkında şimdiye kadar kanıt bulunamamıştır.
Metodoloji
- Durumu stabil (dekompansasyonu olmayan), NYHA sınıflandırması II/III ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu<%40 olan kronik kalp yetmezliği tanısı konmuş 120 hasta programa alınmıştır. Bu hastalar randomize olarak FES eğitim programına ve plasebo grubuna eşit olarak atanmıştır.
- Her bir katılımcının her iki quadriceps kasının proksimal kısmının lateraline ve distal kısmının medialine; her iki gastrocnemius kasının proksimal ve distal kısımları üzerine 50 mm-90mm ebadında yapışkan elektrotlar deri üzerine yerleştirilmiştir.
- FES grubunda, hastalara 5 saniye boyunca 25 Hz frekansta direkt bir elektrik akımı ve devamında 5 saniye dinlenme süresi ayarlanarak gözle görülür kas kasılmaları sağlanmıştır.
- Hastalara toplam 6 hafta boyunca günde 30 dakika, haftada 5 gün eğitim verilmiştir. Plasebo grubunda aynı prosedürler izlenmiştir ve gözle görünür veya palpe edilebilir kasılmalara yol açmayan düşük yoğunluklu stimülasyon (5 Hz) uygulanmıştır.
- Hastaların egzersiz kapasitesini değerlendirmek için tedavinin başında ve sonunda 6 dakikalık yürüme testi (6 DYT) uygulanmıştır.
Sonuçlar
Eğitim periyodu sonunda FES grubunda 6 dakika yürüme testinde önemli ölçüde iyileşme sağlanmıştır. 6 DYT kapsamındaki anlamlı iyileşmenin kardiyak ölüm ve kalp yetmezliği ile ilişkili hospitalizasyonlar üzerindeki etkisi anlamlı bulunmuştur.
FES grubunda plasebo grubuna göre hastaneye yatış süresi önemli ölçüde azalmıştır. 6 haftalık FES eğitimi hastaların hayatta kalma oranını anlamlı olarak değiştirmemiştir. FES, hayatta kalma oranına etki etmemesine rağmen hastaların CHF dekompansasyonu nedeniyle hastaneye başvurularında anlamlı şekilde azalma göstermiştir.
Klinik çıkarımlar
- FES programlarının fizibilitesi ve güvenliği ile ilgili olarak egzersize düşük uyum gösteren ve motivasyon eksikliği görülen hastalarda FES, bu gibi dezavantajların üstesinden gelebilir.
- Bunun yanı sıra FES tedavisi, ileri CHF ve çok sayıda komorbiditesi olan ciddi diskinezi hastalarında fonksiyonel durumu iyileştirmek ve hastaneye yatış riskini azaltmak için yeterince etkili olabilir.
- FES eğitimi alan hastalar, geleneksel aerobik egzersize devam edebilecekleri bir noktaya kadar fiziksel sınırlarını aşabilirler. Özetle FES, egzersize karşı motivasyonu eksik ve düşük uyum gösteren ve NYHA sınıflaması II/III seviyesinde kronik kalp yetmezliği tanısı konmuş hastalarda hospitalizasyon süresini kısaltmak ve günlük yaşam aktivitelerine geri dönebilmek için klinikte kullanılabilir.
Hazırlayan: Hüseyin Onur Ferhatoğlu
Yorumlar (0)
Bu yazıya henüz yorum yapılmamış.