Supraspinatus tendiniti, supraspinatus kasının tendonunun enflamasyonudur. Bu sorun genellikle genel popülasyonda görülür ve dirençli bir faktör dirençli aşırı kullanımdır. Supraspinatus en sık tutulan tendondur.Supraspinatus tendonu, akromiyon ve humerus başı arasında geçerken akromiyonun altına sık sık etki eder. Supraspinatus bir kas omzunu stabilize eder, eksfolye eder ve kolu kaçırmaya (yanlara doğru kaldırmaya) yardımcı olur. Tendon ve akromiyon arasındaki herhangi bir sürtünme normalde subakromiyal bursa tarafından azaltılır.

Ağrı yavaş yavaş geliştiğinde veya bir süre rahatsızlık tekrarlandığında uzun süreli omuz problemleri daha olasıdır. Kronik ağrı genellikle önceki yaralanmalarla tetiklenir, özellikle de orijinal yaralanma şiddetliyse veya tamamen iyileşmesine izin verilmiyorsa. Durum omuz ağrısı-zayıf duruş, frozenshoulder, rotator manşet bozukluğu, omuz instabilitesi, akromiyoklaviküler eklem bozukluğu ve osteoartriti içerir.

Supraspinatus, Gleno-humerus ekleminin etkili stabilizatörüdür, çünkü döner bileşeni diğer rotator manşet kaslarınınkinden orantılı olarak daha büyüktür. Supraspinatus yeterince büyük eklemi eşzamanlı olarak stabilize ederken, bağımsız olarak tam veya neredeyse tam bir Gleno-humerus eklem abdüksiyon yelpazesi üretebildiği moment kolu (MA). Supraspinatus kasının zayıflığı oldukça yaygındır ve yaşla birlikte iyi belgelenmiştir. Bu olabilir supraskapular sinirin sıkışması ve tendinit gibi hastalıklara sekonder ağrı nedeniyle kas kasılmasının inhibisyonundan kaynaklanan denervasyondan kaynaklanır.

Katılımcılar: Örneklem kas-iskelet hastalığı öyküsü olmayan hem erkek hem de kadın olmak üzere 30 gönüllüden oluşmaktaydı. Yaşları 45-60 arasında değişiyordu.

Çalışma Protokolü: Supraspinatus tendinitli 30 hasta dahil edilme kriterlerine göre seçildi ve grup A ve grup B’ye ayrıldı. Grup A’ya konvansiyonel fizyoterapi ve eksantrik egzersiz verildi ve B grubuna konvansiyonel fizyoterapi ve transvers friksiyon masajı ile eksantrik egzersiz verildi. Hasta 4 hafta boyunca haftada 3 kez 20 dakika boyunca ellerini arkada birleştirip oturdu ve supraspiantus tendonuna transvers friksiyon masajı yapıldı. Orta parmakla güçlendirilmiş tenoperiosteum bileşkesine yerleştirilen ipsilateral elin işaret parmağı ile transvers friksiyon masajı yapıldı. Aynı zaman da hastalar otururken supraspianus kasına eksantrik egzersiz verildi.Omuzun eksantrik egzersizinde deltoid ve supraspinatusa daha fazla yük vermek için omuz 30 derece yatay abdüksiyonda, baş parmakları yere bakacak şekilde (‘boş kutu’ pozisyonu) gerçekleştirdi. Hastalara egzersizin her setinde 1 dakikalık dinlenme aralıkları verildi. Tedaviler 4 hafta boyunca haftada 5 kez günde 10 tekrardan oluşan üç set halinde yapmaları talimatı verildi. Ultrason modu (frekans_1 MHz, uzamsal ortalama yoğunluk_1 W / cm2, jel kuplajı). 

Grup A, geleneksel tedavi ve eksantrik egzersizler ve Grup B, derin transvers friksiyon masajlı geleneksel tedavi ve eksantrik egzersizlerdir. Analiz, tüm gruplarda AROM öncesi ve sonrası skorları ile fonksiyonel sakatlık ve ağrı skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğunu ortaya koymuştur. Her iki grupta da aktif ROM’da belirgin bir artış olmasına rağmen. Gruplar arası karşılaştırmada, aktif fleksiyonun, abdüksiyonun, grup B’nin iç rotasyonunda anlamlı düzelme Aktif hareket aralığının iyileşmesi grup B’de grup A’ya göre daha fazlaydı.

Çalışmanın bu sonucu, konvansiyonel fizyoterapi ve eksantrik egzersize sahip Derin Transvers Friksyon Masajı (DTFM)’nin ağrı ve sakatlığı azaltmada ve hareket aralığını iyileştirmede tek başına konvansiyonel fizyoterapi ve eksantrik egzersize göre istatistiksel olarak daha anlamlı olduğunu göstermiştir. Sonuçlar hastaya konvansiyonel fizyoterapi ve DTFM’nin verildiği Bang ve ark. tarafından yapılan önceki çalışmaya uygundur ve manuel terapi grubunun sadece konvansiyonel fizyoterapiden daha iyi olduğu sonucuna varmıştır. DTFM’nin, anormal afferent ağrı sinyalini bloke ettiği ve ağrı farkındalığını azalttığı düşünülen eklem mekanoreseptör aktivitesini uyararak ağrıyı azaltabileceğini söylediler. Ayrıca, derin transvers friksiyon masajının kollajen dokuyu kısalttığını ve hareketin restorasyonu ile sonuçlanan interstisyel sıvı içeriğini geliştirdiğini varsaydı. Bu çalışmada DTFM ile eksantrik egzersizlerin ağrı ve sakatlık üzerine etkisi bulunmuştur ve 4 haftalık tedaviden sonra belirgin bir iyileşme olmuştur. Sonuçlar yapılan çalışma ile desteklenmektedir. Ağrıyı azaltmak için ultrasonun etkinliği araştırılmış ve tedaviden sonra ağrının belirgin bir şekilde iyileşme bulunmuştur.