Dans, genellikle estetik değeri olan kasıtlı bir hareket modelini içerir ve bir dereceye kadar fiziksel veya teknik ustalık gerektirir.

Bir atlet, sporcu veya dansçı olarak, uzmanlaşmadan önce temel beceri kazanımı, temel kuvvet ve kondisyona önem verilmelidir. Ancak, geleneksel dans paradigmaları aracılığıyla dansçılara sağlanan destek eksikliğinin olduğu görülmektedir. Dans eğitiminin tek başına dansçıları fiziksel olarak performansın taleplerine yeterince hazırlamadığı tespit edilmiştir. Dansçılar sıklıkla eklem yapılarını aşırı uzunluklara kadar geren hareketleri uygularlar ve tekrar tekrar minimum ayak desteği ile pliometrik egzersizler yaparlar, bu beceriler yüksek güç ve güç ölçüleri gerektiren becerilerdir. Klasik bir dans atlayışını mükemmel ve estetik bir şekilde ele almak, yüksek düzeyde esneklik, hız, güç ve koordinasyon gerektirir. Direnç antrenmanını entegre etmek, antrenman ve performans talepleri arasındaki fizyolojik boşluğu kapatmak, kas-iskelet sistemi eksikliklerini gidermek ve zıplama yeteneğini geliştirmek gibi performansın temel yönlerini geliştirmek için oldukça önemli olabilir. Fakat direnç antrenmanının vücut kompozisyonunu olumsuz etkileyeceği ve önemli estetik görünümleri baltalayacağına dair inançlar, dansçıların direnç antrenmanından kaçınmasının başlıca nedenlerindendir.

Bilimsel çalışmalar ne diyor?

Yapılan bir çalışmada 6-13 yıllık dans tecrübesi olan 12 rekabetçi ergen kadın dansçılar 9 haftalık bir direnç antrenman programına katılmışlardır. Dansçılarda direnç eğitiminin;

Antropometri

Maksimum alt vücut kuvveti ve gücü (Isometric Mid-Thigh Pull, Countermovement and Squat Jump) https://youtu.be/FWbDPbzOwws 

Dinamik denge (Biodex Balance System ile gözler açık ve kapalı)

Öznel dans performansı üzerinde anlamlı bir etkisi olup olmadığı incelenmiştir.

Tüm katılımcılar, her hafta 45-60 dakikalık iki oturum içeren dokuz haftalık bir eğitim programını tamamlamışlardır. (Stiff-Legged Deadlift, Squat Walk with Therapy Band, Split Squat, Hip Thrusts, Push Up, Clapping Push Ups, Lunge Jump vb.) Program üçer haftalık bloklar halinde periyotlandırılmış ve bireyin hareket yeterliliğine göre yük reçete edilmiştir. Sonraki aşamalarda yük artırılmıştır.

Çalışma sonucunda,

BMI, vücut yağı veya deri kıvrımlarının toplamında anlamlı bir fark gözlenmemiştir

Maksimum alt vücut kuvvetinde, dikey CMJ yüksekliğinde, dinamik dengede ve dansa özgü performansta iyileşmeler görülmüştür.

Klinik Çıkarımlar
Kuvvet gelişiminin büyüklüğündeki ve oranındaki iyileştirmeler, dansçıların performansı artırmasının bir yolu olabilir.
Dans çevrelerinde herhangi bir direnç egzersiz programının vücut kompozisyonunu ve sanatsal yeteneği olumsuz etkileyeceği yönündeki kabul edilen inançlar asılsızdır.
Ayrıca egzersiz reçetesi bireysel yeterliliklere dayalı olmalı, dansın temel hareket kalıplarını dikkate almalı ve uygulayıcılar farklı dans biçimlerinin fiziksel taleplerini göz önünde bulundurmalıdır.

Hazırlayan: Fzt. Nida Müdüroğlu

Referanslar
Dowse, R. A., McGuigan, M. R., & Harrison, C. (2020). Effects of a Resistance Training Intervention on Strength, Power, and Performance in Adolescent Dancers. Journal of strength and conditioning research, 34(12), 3446–3453. https://doi.org/10.1519/JSC.0000000000002288

Daha fazla oku: Düşünce ve Pratikte “Hareket”