“Servikal Radikülopati Teşhisinde Spurling Testi ve Görüntüleme Çalışmaları Arasındaki İlişki “

Servikal bölge patolojilerinin teşhisinde Bilgisayarlı Tomografi (BT) ve Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR) önemli bir role sahiptir. Bununla birlikte, bu görüntüleme yöntemlerinin radyasyon maruziyeti, yüksek maliyet ve rutin uygulamanın dışında kalması gibi göz ardı edilemeyecek dezavantajları da vardır. Servikal omurga patolojileri ve radikülopati için basit bir tanı testi olan Spurling testi (servikal kompresyon testi olarak da bilinir) en çok kabul gören provakatif testlerden biridir. Bu tanı testinin sensitivite ve spesifitesinin yüksek olması, Spurling testi hastaların görüntüleme yöntemlerine gönderilme oranını dolayısıyla radyasyon maruziyeti ve sağlık harcamalarını azaltabilir mi sorusunu akıllara getirmektedir.

Spurling testi ve görüntüleme çalışmaları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılan bu çalışmada:

• 19-78 yaş aralığında, en az 4 haftadır devam eden unilateral servikülopati semptomları olan 257 hasta çalışmaya dahil edilmiş.
• Hastaların tümüne Spurling testi uygulanmış.
• Tüm hastalar BT’ye gönderilmiş
• Hastaların yalnızca %21’i (53 hasta) MR’a gönderilmiş.
• Görüntüleme sonuçlarına göre hastalar 3 grubaayrılmış:
  1. Unilateral stenoz ya da herniasyon olanlar
  2. Bilateral stenoz ya da herniasyon olanlar ve
  3. Stenoz ya da herniasyon olmayanlar
• Hastaların 121’inde Spurling testi ile üst ekstremitede spesifik bir dermatom ile uyumlu gerçek radiküler ağrı ve kalan 136 hastanın 84’ünde oksiput ya da skapulaya yansıyan non-spesifik ağrı oluşmuştur. Geriye kalan 52 hastada ise Spurling testi ile ağrı provoke olmamıştır.
• Görüntüleme sonuçlarında ise 58 hastada herhangi bir patoloji bulunmamıştır. Geriye kalan 119 hastanın 115’inde unilateral stenoz ya da herniasyon ve 84’ünde bilateral stenoz ya da herniasyon olduğu bildirilmiştir.
• Sinir kökü patolojilerinde Spurling testinin sensitivitesi %95 ve spesifitesi ise %94 olarak bulunmuştur.
• Spurling testi ile görüntüleme çalışmaları arasında bir ilişki bulunmuştur.

Sonuç olarak, Spurling testi pozitif olan hastalarda olası bir sinir kökü basısı olduğu ve ileri görüntüleme yöntemlerine yönlendirilmesi gerektiği bildirilirken Spurling testi negatif olan hastalarda sinir kökü basısı olma olasılığının daha düşük olduğu vurgulanmıştır.

‘’Sensitivite ve spesifitesi yüksek olan Spurling testinin kullanıldığı klinik muayeneler sonucunda fiziksel bulguları açısından uygun olan hastaların ileri görüntüleme yöntemlerine gönderilmesi daha uygundur. Bu sayede, hastaların gereksiz radyasyon maruziyeti engellenebilir, sağlık harcamaları azaltılabilir.

Shabat S, Leitner Y, David R, Folman Y. The Correlation between Spurling Test and Imaging Studies in Detecting Cervical Radiculopathy. J Neuroimaging. 2012; 22(4):375-8.