• Birçok inme hastası mobilitelerindeki kısıtlanmalara bağlı olarak tedavinin erken döneminde desteğe bağımlı kalmaktadırlar.
• Hastaların rehabilitasyonun erken safhalarında daha aktif olmalarını sağlamak için, görev veya çevre üzerinde değişiklik yapmak gerekir.
• Suyun kendine özgü yoğunluk, kaldırma kuvveti, hidrostatik basınç, viskozite ve termodinamik gibi özellikleri su içerisinde motor aktivitede bulunmayı kolaylaştırabilir.
• Bu makalenin odaklandığı Halliwick-Terapi, James McMillan tarafından geliştirilmiş ve sistematik müdahale ile problem çözme yaklaşımı olarak nitelendirilmiştir.
• Halliwick-Terapi, su içinde ve dışında güvenli ve kontrollü hareket açısından bir temel olarak postüral stabilite ve koordine hareket üzerine odaklanır.
• Bu çalışmanın amacı, inmeli hastalarda standart fizyoterapi ile aquaterapinin postural stabilite, ambulasyon ve temel fonksiyonel mobilite üzerine etkilerini randomize kontrollü olarak karşılaştırmaktır.
• Dahil edilme kriterleri inmeden en az iki hafta sonra, sub-akut rehabilitasyon dönemdeki erişkin olma ve sandalyeden sandalyeye transferin bağımsız ya da en fazla 1 kişinin desteğiyle gerçekleştirebilmesi olarak belirlenmiştir.
• Değerlendirme ölçekleri olarak, Berg Denge Ölçeği, Fonksiyonel Uzanma, Fonksiyonel Ambulasyon Sınıflaması ve Rivermead Mobilite İndeksi belirlenmiştir.
• Halliwick-Terapi grubu iki hafta boyunca, haftada üç kez Halliwick-Terapi seansı ve iki kez standart fizyoterapi seansına alınmıştır (45 dakika). Aquaterapi seanslarına, hazırlık süresi de dahil edildiğinden havuzdaki tedavi süresi yaklaşık 35 dakikadır ve bunun yaklaşık 5 dakikası suya alışma ve zihinsel adaptasyona, 15 dakikası rotasyon kontrolüne, kalan 15 dakikası da değişen su derinliklerinde lokomosyon çalışmalarına ayrılmıştır.
• Kontrol grubu iki hafta boyunca haftada beş seans 45 dakikalık standart fizyoterapi almıştır. Standart fizyoterapi seanslarının içeriği tanımlanmamıştır ve bu nedenle tedavi, farklı tedavi konseptlerinin bireysel bir karışımından oluşmuştur.

Bu çalışmanın sonuçları,
• Subakut inmeli hastalarda aquaterapinin fonksiyonel mobilite üzerinde olumlu etkileri olabileceği hipotezini desteklemektedir.
• Her iki grupta da tüm değerlendirmeler açısından anlamlı gelişmeler elde edilmiştir.
• Bununla birlikte, Halliwick-Terapi grubu, standart tedaviye kıyasla Fonksiyonel Ambulasyon Sınıflamasında istatistiksel olarak anlamlı gelişmeler sağlamıştır.

Çeviren: Fzt. Merve Kınık