Lateral ayak bileği burkulması fiziksel olarak aktif nüfusta en sık görülen ve en yaygın ayak bileği burkulma tipidir.  Hastaların ayak bileği eklem pozisyonu, ayak bileğinin ROM u ve ayak bileği eversiyon kaslarının gücü burkulmaya etki ederler. Bu hastalara egzersiz ve manuel terapi temelli bir yaklaşım gereklidir. Manuel terapi yaklaşımları genellikle bu hastaların hareket açıklıklarına, ağrılarına ve bunun sonucunda ortaya çıkan yaşam kalitesine katkıda bulunur. Egzersiz terapisi yaklaşımı, vücut bozuklukları sırasında postürel kontrol stratejileri geliştirmek ve ayak bileği burkulmasının tekrarını azaltmak için propriyoseptik ve güçlendirme egzersizlerini içerir. Denge perturbasyon eğitimi, postüral düzeltmeler ve / veya elastik tüp egzersizleri genellikle tek bir egzersiz seansından sonra bile ağrı, hareket aralığı, fonksiyon ve postüral kontrol stratejileri açısından iyi sonuçlar içerir  Egzersiz terapisi yaklaşımları, vücut bozuklukları sırasında ana postürel kontrol stratejilerini geliştirmek ve ayak bileği burkulmasının tekrarını azaltmak için gereklidir.

Metodoloji

Sonuç ölçütü olarak ağrı seviyesi, bildirilen fonksiyonel ayak bileği instabilitesi, basınç ağrı eşiği (PPT), kas gücü ve aktif hareket açıklığı belirlendi.

Çalışma iki gruplu tek kör, randomize kontrollüdür. Bu çalışmaya 20-38 yaş arası (24.3 +2.5) tekrarlayan ayak bileği burkulması olan 56 (39 erkek 17 kadın) denek katılmıştır. Katılımcılar rastgele bir örneklemden alınmıştır.

Manuel Terapi Protokolü 

A)Distraksiyonda talocrural eklem mobilizasyonu, 

B)postero-anterior talocrural eklem mobilizasyonu, 

C)antero-posterior talocrural eklem mobilizasyonu, 

D)antero-posterior ve posterro-anterior distal tibiofibular eklem mobilizasyonu 

E) yüzeyel peroneal sinir nörodinamik mobilizasyonundan oluşuyordu

Tekniklerin süresi 20-30 saniyeydi ve teknikler arasında 2 dakika dinlenildi.  Her teknik, manuel terapide uzman iki fizyoterapist tarafından 10 kez tekrarlandı. Tüm bu eklem ve sinir mobilizasyonları, nötr bölgeye ve her iki yönde de hareketlere daha kolay katkıda bulunması ve bu eklemlerin genel mobilizasyonunu iyileştirmek için dahil edilmiştir.

Sonuçlar

İki grup arasında demografik özellikler ve temel ölçümler açısından anlamlı fark bulunmadı Deney II Grubunun ayak bileğindeki aktif hareket aralığı için orta etki boyutlarında daha yüksek etki boyutlarına sahip olduğunu gösteren önemli bir grup zaman etkileşimi ortaya koydu.  Deneysel I Grubu na kıyasla ve ayak bileği ekstansiyonu daha iyi olup her iki grubun da taban çizgisine kıyasla aktif hareket aralığında anlamlı artışlar gösterdiğini gösterdi.

Klinik Çıkarım: Bu çalışmaya göre ayak bileğine, ayağın dorsolateral periferik sinirlerini de etkileyebilecek olan manuel mobilizasyonun, propriyoseptif ve güçlendirme egzersizlerine eklenmesi; ayak bileği burkulmaları olan hastalarda sadece propriyoseptif ve güçlendirme egzersizlerine kıyasla daha etkilidir. Bu klinik yaklaşım ayak bileği burkulması ve yaralanma olayından aylar sonra bile devam eden semptomları azaltmak için yararlı olabilir.

Hazırlayan: Sefer Ali İnanıcı

Referans: Plaza-Manzano G, Vergara-Vila M, Val-Otero S, et al. Manual therapy in joint and nerve structures combined with exercises in the treatment of recurrent ankle sprains: A randomized, controlled trial. Man Ther. 2016;26:141-149.