Giriş

Bel ağrısı (LBP), hastaların tıbbi bakıma başvurduğu en yaygın kas-iskelet sistemi rahatsızlıklarından birisidir. İki geniş LBP kategorisi tanınır. Bir tümör veya kırık gibi spesifik bir patoanatomik köken tanımlandığında, LBP spesifik olarak etiketlenir ve spesifik ilaç veya cerrahi gibi uygun tıbbi bakım gerektirir. Öte yandan ve daha yaygın olarak, vakaların %90 a varan kısmında ağrı için kesin bir spesifik köken belirlenemez; bu tür LBP sonuç olarak spesifik olmayan olarak tanımlanır. OMT (ortopedik manuel terapi) ve klinik uygulama alanında literatürde nadiren çalışılan yeni gelişen bir kavram, orijinal olarak Mulligan tarafından geliştirilen “Mobilizasyonla Harekete Geçirme”dir (MWM). MWM için ana endikasyon, ağrı ve/veya sertlik nedeniyle hareket bozukluğudur. Terapötik amaç, ağrıyı hızla azaltmak ve hareket açıklığını (ROM) arttırmaktır. Bu tedavinin prensibi basittir, çünkü manuel terapist, hasta aktif olarak bozulmuş yönde hareket ederken, ilgili eklemin sürekli bir pasif segmental kaymasını gerçekleştirir. Bu çalışmada amaç Spesifik olmayan bel ağrılı (LBP) hastalarda lumbal Mulligan SNAGs etkinliğini, ağrı, fonksiyonel yetersizlik ve kinezyofobinin yanı sıra hareket açıklığı (KA-R) ve hız (KA-S) için iki yeni kinematik algoritmaya (KA) göre belirlemek.

Metodoloji

LBP (spesifik olmayan bel ağrısı) tanısı almış 87 kişi değerlendirilmiş, 32 kişi Lumbal SNAGs uygulaması için kriterleri karşılamıştır. Dahil edilme kriterleri; 20 ila 55 yaşları arasında olmak, çoğunlukla herhangi bir aşamada (akut ila kronik) gövde fleksiyonu ile tetiklenen ve dizden aşağı yayılmayan LBP den şikâyet etmekti. Aktif ve pasif hareket testleri kullanılarak lumbal ağrıyı arttıran hareket paternlerini tanımlamayı amaçlayan standart bir fizik muayene yöntemi kullanılarak lomber fleksiyonun aşırı ağrılı hareket olduğu kişiler seçilmiştir. Bilinen herhangi bir kontrendikasyon (örn. tümör, kırık, osteoporoz, enfeksiyon, romatizmal hastalıklar veya fıtıklaşmış disk) bulunan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Bu 32 kişi real-SNAG n=16 ve sham-SNAG n=16 olarak randomize edilmiştir.  İlk olarak, kombine hareketlerin değerlendirilmesini içeren standart bir klinik muayene yoluyla, muayene eden kişi, hastanın aktif gövde fleksiyonu sırasında ekstansiyondan daha fazla ağrıya sahip olup olmadığını ve ayrıca en ağrılı vertebra seviyesini (pasif aksesuar intervertebral hareketlerle) belirlemiştir. Bu kombine hareketler muayene prosedürü, en ağrılı gövde hareketi modelinin yanı sıra ilgili lomber segmental seviyeleri belirlemek için daha önce tanımlanmış ve doğrulanmıştır. İkinci olarak, değerlendirici, hastanın ilgili vertebranın spinöz prosesi yoluyla uygulanan oturmuş lumbal SNAG ye olumlu yanıt verip vermediğini belirlemiştir. Bunu yapmak için, muayene eden kişinin ROM u artırmak ve ağrıyı VAS ta en az 2/10 oranında azaltmak için dört kez uygulanmıştır. Değerlendirici, önerildiği gibi, birleşik hareketler muayenesi sırasında en ağrılı olan vertebranın spinöz prosesine SNAG ı uygulamıştır. Apofiz eklem yüzeyine paralel (kraniyal yön) kayma kuvveti uygulanmıştır. Elde edilen etki yeterli değilse, denetçinin SNAG nin yoğunluğunu ve/veya yönünü (uygulanan kuvvet vektörü) değiştirmesine izin verilmiştir. Ek olarak, değerlendirici lumbal SNAG uygulamasının merkezi vertebral seviyesini değiştirebilir. Dördüncü uygulamadan sonra SNAG uygulaması istenen etkiyi sağlamadıysa, hasta çalışmadan çıkarılmıştır.

Sonuçlar 

Hareket açıklığı KA-R değerlendirmesinde real SNAG grubu sham SNAG grubuna göre daha anlamlı sonuçlar göstermiştir. Hız KA-S değerlendirmesi ise küçük farklar olmakla birlikte anlamlı bir fark görülmemiştir. Dinlenme ve lumbal omurga fleksiyonu sırasında ağrı (VAS), fonksiyonel yetersizlik real SNAG grubu diğer gruba göre daha fazla iyileşme göstermiştir fakat kinezyofobi değerlendirmesinde iki grup arasında fark bulunamamıştır. Müdahaleleri takiben 2 hafta sonra yapılan istirahatte ve lomber omurga fleksiyonu sırasında ağrı (VAS), fonksiyonel yetersizlik (ODI), kinezyofobi (Tampa ölçeği) değerlendirilmelerinde real SNAG grubu iyileşme gösterirken sham SNAG grubu anlamlı iyileşme gösterememiştir. 

Klinik Çıkarım

Lumbal omurga bölgesine Mulligan Manuel Terapi Konsepti içinde bulunan SNAG uygulamalarının hareket açıklığı (ROM) ve ağrı durumlarında tedavinin etkinliğini arttırabilir.  

Hazırlayan: Fzt. M. Furkan Yavaş

Hidalgo, B., Pitance, L., Hall, T., Detrembleur, C., & Nielens, H. (2015). Short-term effects of Mulligan mobilization with movement on pain, disability, and kinematic spinal movements in patients with nonspecific low back pain: a randomized placebo-controlled trial. Journal of manipulative and physiological therapeutics, 38(6), 365-374.
Manek, N. J., & MacGregor, A. J. (2005). Epidemiology of back disorders: prevalence, risk factors, and prognosis. Current opinion in rheumatology, 17(2), 134-140.
Mulligan, B. R. (2004). Manual Therapy:” nags”,” snags”,” mwms” Etc. Orthopedic Physical Therapy & Rehabilitation Produ.
Hing, W., Hall, T., Rivett, D., Vicenzino, B., & Mulligan, B. (2014). The Mulligan Concept of Manual Therapy-eBook: Textbook of Techniques. Elsevier Health Sciences.
Foster, N. E., Hill, J. C., O Sullivan, P., & Hancock, M. (2013). Stratified models of care. Best practice & research Clinical rheumatology, 27(5), 649-661.
Hidalgo, B., Hall, T., Nielens, H., & Detrembleur, C. (2014). Intertester agreement and validity of identifying lumbar pain provocative movement patterns using active and passive accessory movement tests. Journal of manipulative and physiological therapeutics, 37(2), 105-115.

Daha Fazla Oku: Mulligan Konsepti ve Refleks Nöromusküler Stabilizasyon Teknikleri İle Anterior Omuz Subluksasyonu Tedavisi