Klinikte yaygın olarak görülen üç temel periferik sinir hasarı (PNI) vardır.

Gerilme ile ilişkili: Periferik sinirler elastiktir, ancak çekiş kuvveti çok güçlü olduğunda yaralanma meydana gelir. Çekiş kuvveti yeterince güçlü ise, tam bir kopma meydana gelebilir, ancak çoğu zaman süreklilik korunur bu da Erb Palsy gibi yaralanmalara neden olur.

Laserasyonlar: Bir başka yaygın periferik sinir yaralanması türü, kesici cisimler tarafından oluşturulan laserasyonlardır. Bu tür yaralanmalar tam bir transeksiyon olabilir ancak çoğu zaman devamlılık kalır.

Kompresyonlar: Üçüncü tip periferik sinir yaralanması kompresyondur. Bu yaralanmalar radyal sinir kompresyonu ve tuzak nöropatileri nedeniyle oluşan Cumartesi Gecesi Felci dahildir ve nöral unsurların yırtılmasını içermez.

Bu üçünden en yaygın olanı gerilme ile ilişkilidir, bunu laserasyonlar ve kompresyonlar takip eder.

Periferik sinir yaralanmaları için yaygın olarak kullanılan iki sınıflandırma vardır: Seddon sınıflandırması ve Sunderland sınıflandırması.

Seddon sinir yaralanmalarını üç ana gruba ayırdı: nöropraksi, aksonotmezis ve nörotmezis, Sunderland Seddon’un sınıflandırmasını aşağıdaki tabloda açıklandığı gibi beş derece periferik sinir yaralanmaları şeklinde genişletti.

Sinir Yaralanması Rehabilitasyonuna dair bilgi sahibi olmak için Sinir Yaralanması Rehabilitasyonu içeriğine bakınız.