Yüzüstü kalça ekstansiyonu (PHE), lumbopelvik bölgesindeki motor yapılarını ölçmek için kullanılır. Yüzüstü kalça ekstansiyonu yapılırken, lumbopelvik bölge aşırı lumbopelvik uzama veya rotasyon olmadan nötr pozisyonda tutulur. Pelvik rotasyon gibi telafi edici hareket, yüzüstü kalça ekstansiyonu sırasında lumbopelvik instabiliteye sahip kişilerde görülebilir ve yüzüstü kalça ekstansiyonu sırasında anormal kas aktivasyonu paternleri kalça ve sırt ağrısının gelişmesine katkıda bulunabilir. Özellikle, yüzüstü kalça ekstansiyonu sırasında hamstring kaslarındaki gluteus maximus (GM) 'den daha fazla aktivite klinik olarak kalça eklem ağrısına ve femur anterior kayma sendromuna katkıda bulunur. Kalça eklemi ve lumbopelvik bölgenin hatalı hareketini en aza indirmek için PHE sırasındaki gluteus maximus kas aktivitesinin kolaylaştırılması klinik olarak önerilmektedir. 

Gluteus maximus, alt ekstremitelere dayanan fonksiyonel aktiviteler sırasında yükü kalçadan geçirmek için önemlidir.  Kontralateral latissimus dorsiyi (LD), torakolomber fasya ve multifidus (MF) ile ipsilateral bicep femoris (BF) ile ilişkilendirir.  Bu kaslar posterior eğik askıyı içerir ve dinamik lumbopelvik stabilite sağlar.  Miyofasiyal askı, anatomik olarak birbirine bağlıdır ve özellikle alt ekstremiteden kola, gövde boyunca kuvvet aktarımını kolaylaştırabilir. 

Yapılan bir çalışmada üç farklı omuz pozisyonu (0 °, 90 ° veya 125 omuz kaçırma) ile yüzüstü kalça ekstansiyonu sırasında arka oblik myofasiyal sling kaslarının aktivasyonuna ek olarak pelvik aksiyal rotasyonu incelenmiştir.Çalışmaya yaş ortalamaları 25 olan 15 erkek dahil edilmiştir.Thomas testi tarafından kanıtlandığı gibi iliopsoas gerginliği;  geçmiş 12 ayda, ön çapraz bağ  yaralanmaları, kronik ayak bileği instabilitesi veya patellofemoral ağrı sendromu gibi alt sırt ağrısı ve alt ekstremite fonksiyonlarının öyküsü olan kişiler ve gerçekleştirilen egzersizler sırasında herhangi bir bölgede ağrısı olan kişiler dahil edilmemiştir.

Manuel kas testi pozisyonları, maksimum gönüllü izometrik kasılma (MVIC) kullanarak , multifidus, gluteus maximus, bicep femoris orta trapez, alttrapez ve latisimus dorsi'yi normalleştirmek için kullanılan Kendall, McCreary Kendall, Provance ve McIntyre Rodgers'da (2005) oluşturulan kılavuzlar kullanılarak eğitilmiştir. Deneklerden  hedef çubuğun yüzüstü pozisyonda yerleştirilmesine kadar bir kalça ekstansiyon açısına (10 ") ulaşılıncaya kadar her görevi yapması istenmiştir.  Egzersizin izometrik fazında, 5 saniye boyunca EMG verileri toplanmıştır. Thomas testi, iliopsoas kaslarını test ederek kalça esneme esnekliğini ölçmek için yapılmıştır.

Çalışmada elde edilen sonuçlar, PHE'nin 125 derece omuz abduksiyonuyla birleştiğinin, hem MF hem de GM'de artmış aktivite ve daha düşük omuz abdüksiyonu derecesine sahip PHE'ye kıyasla azalmış BF aktivitesi ile sonuçlandığını göstermektedir. Ek olarak, 125 omuz abduksiyonuyla PHE sırasında pelvik rotasyon, 0 ve 90 ° omuz abduksiyonu ile PHE'ye kıyasla önemli ölçüde azalmıştır.Lumbopelvik hareket şekilleri, ekstremitelerin hareketi sırasında farklı kasların aktivasyonuna bağlıdır.  Bu çalışmada PHE sırasındaki pelvik rotasyon omuz pozisyonuna bağlı olarak farklılık göstermiştir. 

Yüzüstü kalça ekstansiyonu sırasındaki omuz pozisyonunun arka oblik myofasiyal askı kaslarının aktivasyonunu ve lumbopelvik bölgenin stabilizasyonunu etkilemektedir. Spesifik olarak, 125 "omuz abdüksiyonuyla birleştirilmiş yüzüstü kalça ekstansiyonu, lumbopelvik stabilize edici kasların (hem MF hem de ipsilateral GM) aktivasyonunu arttırır ve alt omuz abdüksiyon açıları ile yüzüstü kalça ekstansiyonuna  kıyasla pelvik kompansatör rotasyonunu azaltır.