Distal güçlendirmenin bazı patellofemoral ağrılı bireyler için özellikle önemli olduğu öne sürülmüştür, ancak şu ana kadar araştırmalarda çok az ilgi görmüştür. Ortaya çıkan klinik soru, aşırı kalkaneal eversiyonu olan alt grubun, lokal müdahalelere eklenen distal müdahaleler kullanılarak sadece lokal müdahalelere kıyasla daha etkili bir şekilde tedavi edilip edilmeyeceğiydi. Bu nedenle bu randomize kontrollü çalışmanın amacı, standart diz hedefli egzersiz terapisinin etkisini, aşırı kalkaneal eversiyonu olan patellofemoral ağrılı bir alt grup arasında ayak ortezleri ve ayak güçlendirme egzersizlerinden oluşan bir distal girişim eklemeyle karşılaştırmak olarak belirlenmiştir. Birincil hipotez, ayak hedefli egzersizlerin ve ayak ortezlerinin eklenmesinin, dört ay sonra diz hedefli tedaviye kıyasla ağrıda daha büyük bir azalma ile ilişkili olacağıdır.

Çalışmaya 28 kadın ve 12 erkek dahil edilmiştir. Dahil etme kriterleri (a) on iki haftadan daha uzun bir süre boyunca ön veya retro patellar diz ağrısı: (b) 6 ° 'den daha büyük bilateral ayakta kalkaneal valgus olarak ölçülen aşırı kalkaneal eversiyon; (c) aşağıdaki dört testten en az ikisiyle ortaya çıkan ağrı; (i) hafif bükülmüş dizle izometrik kas kasılması, (ii) patellofemoral eklem hattının palpasyonu, (iii) femoral kemiğe karşı patellar kompresyon (iv) aktif dirençli diz ekstansiyonu (d): 18 ila 60 yaş arasında olmak (e ) çalışmayı tamamlayabilme ve motive etme iken,dışlama kriterleri; (1) tanısal artroskopi hariç önceki diz cerrahisi: (II) diz osteoartritinin veya spesifik ayak ve / veya diz patolojilerinin klinik şüphesi (örn. Patellar tendinopati, menisküs lezyonları, kıkırdak, kemik, kollateral veya çapraz bağlar): (1II ) ve fiziksel veya zihinsel olarak egzersiz protokolünü takip edememek olarak belirlenmiştir.

Katılımcılar, çalışma sırasında hastanede standart uygulama olan standart diz hedefli egzersizleri alan kontrol grubuna ve ayak egzersizleri ve ayak ortezleri birlikte standart diz hedefli egzersizleri alan bir müdahale grubuna  ayrılmıştır. Kontrol grubu ve müdahale grubunun her ikisi de dahil edildikten sonra üç aylık bir süre boyunca üç seans fizyoterapi almıştır. Deneyimli bir fizyoterapist ile yapılan üç seans, patella çevresindeki yumuşak dokuların manuel tedavisi, tibio-fibüler eklem , yumuşak doku ve  iliotibiyal bandın mobilizasyonu, patellanın spor bandı ile medializasyonu ile patellar bantlaması yapılmıştır. Maksimum 15-20 tekrarla nöromüsküler gücü hedefleyen bir ev egzersiz programı eğitmek için ayrı ayrı ayarlanmıştır. Bu ev içi egzersizler, squat , mini squad , lunges, lastik bantla diz ekstansiyonu içeriyordu. Müdahale grubu ayrıca üç aylık dönemde 12 seans tedavi almıştır.

Ortez, nötr subtalar pozisyon ve konforun bir kombinasyonunu sağlamak için takılmıştır ve konfor ana önceliktir. Katılımcılara günde 2 saat ortez giymeleri ve daha sonra yavaşça tam bir çalışma güne kadar giymeleri istenmiştir.

Etkinin korunup korunmadığını belirlemek için on iki aylık ölçümler seçilmiştir. Her katılımcı Diz Yaralanması ve Osteoartrit Sonuç Skoru, "Ağrı" alt ölçeğinin birincil sonuç olarak seçildiği kendi kendine bildirilen anketi doldurmuştur (100 sorun olmadığını ve 0 aşırı sorunları gösterdiğini). KOOS skorunda minimum bir ilgili fark olarak 10 puanlık bir fark olduğu ileri sürülmüştür.

Diz odaklı egzersizler ile ayak odaklı egzersizler ve ayak ortezleri tedavisini bir arada gören grupla, 4 aylık takipte diz hedefli egzersizlere randomize edilen bireylere kıyasla ağrıda önemli ölçüde bir iyileşme kaydedilmiştir. Fark KOOS için bulunamamıştır. Ayak ortezlerinin ve ayak egzersizlerinin PFP'li bireylerde ağrıyı azaltmasının nedeni şu anda bilinmemektedir. Bunun tüm alt ekstremite üzerinde kinematik etkileri olabilir, muhtemelen iç tibial rotasyonu, kalça addüksiyonunu azaltabilir, bu da iç femoral rotasyonda bir azalmaya neden olabilir, böylece patella üzerindeki lateral basınç kuvvetlerini azaltır ve daha sonra diz ağrısını iyileştirir. 

Patellofemoral ağrılı birey için birçok farklı kanıta dayalı tedavi seçeneği vardır. Diz hedefli girişimlere ayak hedefli egzersizler ve ayak ortezlerinin eklenmesi, 12 hafta boyunca patellofemoral ağrı ve dış ayak pozisyonu olan bireylerde sadece diz hedefli egzersizlerden daha etkili olmuştur. Etki 4 ay sonra belirgindi, ancak 12 ay sonra belirgin bir şekilde farklı değildi. Ortez ve ayak egzersizlerinin kombinasyonu, mevcut kalça ve diz hedefli tedavi programlarına ek olarak PFP'li bireyler için önemli bir ek tedavi seçeneği olarak kullanılabilir.